سرطان گوش است که سلول‌های غیرطبیعی در گوش شروع به رشد و تقسیم به روشی کنترل نشده می‌کنند. اکثر موارد سرطان گوش از پوست گوش خارجی شروع می‌شوند. بین ۶ تا ۱۰ مورد از ۱۰۰ سرطان پوست (بین ۶ تا ۱۰ درصد) در گوش خارجی ایجاد می‌شود. سرطان‌هایی که در داخل گوش (گوش میانی و داخلی) ایجاد می‌شوند نادر هستند. ابتدا بیاید کمی با ساختار گوش آشنا شویم.
گوش انسان‌ها از به سه قسمت تقسیم می‌شود:
گوش خارجی؛ بخشی از گوش است که ما خارجی می‌بینم. از بقیه گوش می‌کند و به جمع‌آوری صدا کمک می‌کند و اجزای آن شامل فلپ یا پینای گوش، کانال گوش، پرده گوش (پرده تمپان) است که پرده گوش با شنیدن صدا می‌لرزد.
گوش داخلی؛ گوش داخلی پر از مایع است. همچنین حاوی یک لوله مارپیچی کوچک به نام حلزون است. حلزون گوش تعداد زیادی اعصاب موی ریز روی خود دارد. ارتعاشات گوش میانی را به تکانه‌های عصبی تبدیل می‌کند که سپس به مغز می‌رسد. گوش داخلی همچنین دارای تعدادی حفره پر از مایع است که به تعادل ما کمک می‌کند.
گوش میانی؛ گوش میانی یک حفره کوچک است که شامل ۳ استخوان کوچک است: چکش (مالئوس)، سندان (اینکوس) و رکاب. این ارتعاشات را از پرده گوش به گوش داخلی منتقل می‌کند.
علل سرطان گوش چیست؟
علت سرطان گوش تا حد زیادی ناشناخته است. عوامل خطری ممکن است باعث ایجاد سرطان در فلپ گوش شوند عبارت‌اند از:
- داشتن پوست روشن
- در معرض نور خورشید قرارگرفتن
از طرفی سرطان استخوان تمپورال گوش نادر است. علل احتمالی سرطان‌هایی هستند که از فلپ گوش گسترش می‌یابند یا سرطان‌های غده پاروتید یا غدد لنفاوی اطراف گوش می‌توانند به استخوان تمپورال سرایت کنند.
افرادی که سابقه عفونت‌های مکرر گوش در طولانی‌مدت دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان در گوش میانی هستند. پزشکان هنوز مشخص نکرده‌اند که چرا این اتفاق می‌افتد.
سرطان گوش داخلی نیز نادر است، علل آن هنوز به طور کامل شناخته نشده است.
سایر عوامل خطر احتمالی:
برخی از پزشکان فکر می‌کنند که ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ممکن است مسئول برخی از سرطان‌های گوش میانی باشد. یکی دیگر از عوامل خطر، احتمال ایجاد سرطان در گوش پس از پرتودرمانی سروگردن است. برای هر دوی اینها تحقیقات بیشتری برای دادن اطلاعات بیشتر به پزشکان موردنیاز است.
علائم سرطان گوش چیست؟
علائم سرطان گوش به جایی که تومور در داخل گوش است بستگی دارد.
فلپ گوش
علامت اصلی یک لکه یا زخم روی فلپ گوش است که در عرض 4 هفته بهبود نمی‌یابد. بیشتر سرطان‌های سلول سنگفرشی، توده‌های صورتی رنگ هستند که سطح سختی دارند. آنها اغلب به‌راحتی خونریزی می‌کنند و زخم می‌کنند. شما باید در مورد هرگونه تغییر در زخم یا خال، مانند رشد خال، خارش یا خونریزی، به پزشک خود اطلاع دهید.
کانال گوش
علائم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- درد
- ترشح از گوش
- ازدست‌دادن شنوایی
- یک توده در کانال گوش
- ضعف در صورت شما
- خونریزی از گوش
گوش میانی
شایع‌ترین علامت ترشح از گوش است که ممکن است خونی باشد. علائم دیگر عبارت‌اند از:
- ازدست‌دادن شنوایی
- گوش درد
- شما نمی‌توانید صورت خود را در کنار گوش آسیب‌دیده حرکت دهید.
گوش داخلی
علائم عبارت‌اند از:
- درد
- سردرد
- ازدست‌دادن شنوایی
- وزوز گوش (صداها، چنین زنگی که در گوش شنیده می‌شود)
- سرگیجه
برخی از افراد مبتلا به سرطان گوش ممکن است غدد لنفاوی گردن خود را متورم کنند.
آزمایش‌هایی که برای تشخیص سرطان گوش استفاده می‌شود؟
آزمایش‌های تشخیصی برای سرطان گوش به شرح زیر است:
بیوپسی یا نمونه‌برداری
تنها راه برای تأیید تشخیص سرطان، برداشتن مقدار کمی از بافت (بیوپسی) از ناحیه غیرطبیعی گوش است. سپس یک پزشک متخصص (پاتولوژیست) این موضوع را زیر میکروسکوپ بررسی می‌کند.
قبل از اینکه پزشک بیوپسی را انجام دهد، معمولاً یک بی‌حس‌کننده موضعی برای بی‌حس کردن ناحیه استفاده می‌کنید تا دردی نداشته باشید. بیوپسی از گوش میانی ممکن است دشوار باشد؛ بنابراین در این شرایط، ممکن است به‌جای آن از بیهوشی عمومی استفاده کنید.
پزشکان از گوش داخلی بیوپسی نمی‌گیرند. زیرا دسترسی به آن بدون ایجاد مشکل برای سایر سازه‌های اطراف آن بسیار دشوار است.
اسکن
اگر بیوپسی نشان دهد که سرطان دارید، ممکن است اسکن MRI یا سی‌تی‌اسکن انجام دهید. اسکن نشان می‌دهد که سرطان کجاست و چقدر بزرگ است. این به پزشک کمک می‌کند تا تصمیم بگیرد به کدام درمان نیاز دارید.
گاهی اوقات ممکن است قبل از بیوپسی اسکن انجام دهید. این ممکن است به این دلیل باشد که امکان بیوپسی وجود ندارد. به‌عنوان‌مثال، سرطان در مکان دشواری برای بیوپسی قرار دارد.
ممکن است یک اسکن PET-CT برای بررسی اینکه آیا سرطان به سایر قسمت‌های بدن گسترش‌یافته است یا خیر.
تست شنوایی
ممکن است پزشک به شما پیشنهاد کند قبل از شروع درمان، یک آزمایش شنوایی انجام دهید. این برای بررسی میزان شنیدن شما در گوش دیگر (گوشی که تحت درمان نیست) است. گاهی اوقات ممکن است شنوایی خود را در گوش تحت درمان از دست بدهید؛ بنابراین اگر شنوایی شما خیلی خوب نیست ممکن است برای گوش دیگر به سمعک نیاز داشته باشید.
درمان سرطان گوش چگونه است؟
درمان سرطان گوش، بسته به نوع سرطان و محل شروع آن متفاوت است. شایع‌ترین نوع سرطان گوش، سرطان سلول سنگفرشی است. انواع دیگر سرطان کانال گوش، گوش میانی یا داخلی عبارت‌اند از:
- سرطان سلول بازال
- ملانوما
- آدنوئید کیستیک
- آدنوکارسینوم
عمل جراحي گوش میانی و داخلی
نوع و میزان جراحی موردنیاز بستگی به این دارد که سرطان کجاست و آیا به بافت‌های اطراف یا ساختارهای مجاور مانند استخوان گسترش‌یافته است یا خیر.
جراح شما سرطان را همراه با ناحیه‌ای از بافت اطراف آن که کاملاً عاری از سلول‌های سرطانی است، برمی‌دارد. منطقه را حاشیه روشن می‌نامند. به کاهش خطر بازگشت سرطان کمک می‌کند.
در صورتی که سرطان از بخش میانی گوش یا داخلی نشئت‌گرفته باشد، جراح شما ممکن است برخی یا همه موارد زیر را حذف کند:
- کانال گوش
- بخشی یا تمام استخوان تمپورال
- گوش میانی
- گوش داخلی
- غدد لنفاوی اطراف گوش
استخوان تمپورال استخوانی است که در کنار جمجمه، کنار گوش قرار دارد. عمل برداشتن استخوان تمپورال را ماستوئیدکتومی یا برداشتن استخوان تمپورال می‌نامند. به‌ندرت، ممکن است جراح شما نیاز به برداشتن عصب صورت داشته باشد. این به سمت پایین صورت و از طریق غده بزاقی می‌گذرد.
قبل از عمل، از جراح خود بپرسید که جراحی چه تأثیری بر ظاهر شما خواهد داشت. اگر بدانید چه انتظاری دارید می‌تواند کمک کند.
عمل جراحی گوش خارجی
بیوپسی اکسیزیون، شایع‌ترین نوع جراحی برای سرطان گوش خارجی است. جراح سرطان و مرزی از بافت سالم اطراف آن را برمی‌دارد. آسیب‌شناس به بافت زیر میکروسکوپ نگاه می‌کند.
اگر سلول‌های سرطانی در مرز بافت یافت شوند، ممکن است نیاز به جراحی بیشتری داشته باشید. برداشتن مرز بافت سالم اطراف سرطان به کاهش خطر عود سرطان کمک می‌کند.
اگر غدد لنفاوی شما متورم شده باشد، جراح شما ممکن است غدد لنفاوی مجاور را بردارد. این عمل را دیسکسیون غدد لنفاوی می‌نامند.
همچنین ممکن است لازم باشد یکی از غدد بزاقی خود را بردارید. بعدازاین ممکن است دهان خشک‌تر شود. اما تعدادی غدد بزاقی در دهان شما وجود دارد، بنابراین شما همچنان مقداری بزاق تولید می‌کنید.
برداشتن کل گوش با بازسازی، یک عمل بسیار نادر است. جراح تنها زمانی آن را پیشنهاد می‌کند که سرطان بیشتر گوش خارجی را تحت‌تأثیر قرار دهد. جراح شما ممکن است بتواند گوش شما را بازسازی کند. این کار فقط توسط جراحان متخصص انجام می‌شود.
جراحان با استفاده از بافت زنده یا با استفاده از گوش کاذب (پروتز) بازسازی را انجام می‌دهند. هر نوع جراحی مزایا و معایبی دارد. جراح متخصص در مورد بهترین عمل جراحی با شما صحبت خواهد کرد.
رادیوتراپی
رادیوتراپی از پرتوهای انرژی بالا برای درمان سرطان استفاده می‌کند. ممکن است رادیوتراپی به نام رادیوتراپی تعدیل شده با شدت (IMRT) داشته باشید. این یک نوع رادیوتراپی کانفورمال است. رادیوتراپی کانفورمال پرتوهای تشعشع را طوری شکل می‌دهد که با ناحیه سرطانی مطابقت داشته باشد.ممکن است رادیوتراپی را به‌منظور یکی از اهداف زیر انجام دهید:
- به‌عنوان درمان اصلی شما پس از جراحی، اگر جراح شما قادر به برداشتن حاشیه شفاف بافت از اطراف تومور نباشد
- شیمی‌درمانی با رادیوتراپی که پس از جراحی می‌تواند خطر عود سرطان را کاهش دهد.
طول دوره رادیوتراپی به اندازه سرطان بستگی دارد. برخی افراد بین ۴ تا ۶ هفته رادیوتراپی می‌کنند. اما دوره فرد ممکن است کوتاه‌تر از این باشد. شما معمولاً هر روز از دوشنبه تا جمعه درمان دارید.
شیمی‌درمانی
شیمی‌درمانی از داروهای ضدسرطان (سیتوتوکسیک) برای ازبین‌بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند. شیمی‌درمانی به‌تنهایی سرطان گوش را درمان نمی‌کند، اما اگر فرد نتواند درمان‌های دیگری داشته باشید یا برای تسکین علائم، ممکن است پزشکان از آن استفاده کنند. داروهای شیمی‌درمانی که ممکن است داشته باشید شامل فلورواوراسیل و سیس پلاتین است.
پیگیری پس از درمان
پس از پایان درمان، معاینات منظم انجام می‌دهید. پزشک گوش را معاینه کرده و در مورد سلامت عمومی شما سوال خواهد کرد.این فرصتی است که هر سوالی دارید بپرسید و اگر چیزی شما را نگران کرده است به پزشک خود بگویید.
هر چند وقت یک بار معاینه شما بسته به شرایط متفاوت است. آنها معمولاً هر 2 یا 3 ماه یکبار شروع می‌شوند و با گذشت زمان کمتر می‌شوند.