کنار آمدن با تومور مغزی دشوار است. امکان دارد احساسات مختلف بسیاری را تجربه کنید. اما کارهایی هست که می‌توانید در این شرایط انجام دهید، افرادی هم هستند که می‌توانند به شما کمک کنند، و همچنین راه‌هایی برای کنار آمدن با تشخیص تومور مغزی نیز وجود دارد. هر کس به شیوه خود به این قضیه واکنش نشان می‌دهد. گاهی اوقات پذیرفتن این واقعیت که سرطان دارید دشوار است.
تومور اولیه مغز توموری است که از مغز شروع می‌شود. تومور اولیه مغز اغلب به عنوان درجه پایین یا درجه بالا توصیف می‌شود. یک تومور با درجه پایین عموما به کندی رشد می‌کند، اما می‌تواند به یک تومور درجه بالا تبدیل شود. تومور با درجه بالا به احتمال زیاد سریع‌تر رشد می‌کند. در بزرگسالان، تومورهای ثانویه مغزی که متاستازهای مغزی نیز نامیده می‌شوند، بسیار شایع‌تر از تومورهای اولیه هستند.
تومور مغزی ثانویه یک تومور سرطانی است که در قسمت دیگری از بدن مانند سینه، ریه یا روده بزرگ شروع شده و سپس به مغز گسترش می‌یابد. تومور مغزی ثانویه ممکن است سرطان متاستاتیک یا متاستاز مغز نیز نامیده شود. اگر سرطان به مننژها و مایع مغزی نخاعی (CSF) گسترش یابد، به آن متاستاز لپتومننژی یا مننژیت نئوپلاستیک می‌گویند. این وضعیت بیشتر در افراد مبتلا به لوسمی، لنفوم، ملانوم، سرطان سینه یا سرطان ریه رخ می‌دهد.
احساسات شما در کنار آمدن با تومور مغزی
فهمیدن اینکه مبتلا به تومور مغزی هستید می‌تواند توان‌فرسا باشد، گویی همه چیز از کنترل شما خارج شده است. ممکن است شوکه شوید و احساس ناراحتی کنید. همچنین امکان دارد چنین احساساتی داشته باشید:
- بی‌تفاوتی
- ترس و تردید
- سردرگمی
- عصبانیت و خشم
- احساس گناه
- احساس غم
امکان دارد برخی از این احساسات یا همه آنها را با هم داشته باشید. یا حتی حس کاملا متفاوتی داشته باشید. هر کس به شیوه خود به این قضیه واکنش نشان می‌دهد. ممکن است یک روز احساس مثبتی داشته باشید و توانایی کنار آمدن و مقابله با آن را داشته باشید، اما روز بعد کاملا برعکس این حس را داشته باشید. این امر طبیعی است. گاهی پذیرفتن این واقعیت که تومور مغزی دارید دشوار است.
تجربه احساسات مختلف، بخشی طبیعی از روند کنار آمدن با این بیماری است. همه نوع احساساتی را احتمالا تجربه خواهید کرد. به عقیده برخی افراد، کمک گرفتن از مشاوره برای کنار آمدن با بیماری مفید است. مشاوره می‌تواند به کاهش استرس و بهبود کیفیت زندگی شما کمک کند. بهتر است از پزشک عمومی یا تیم درمانی خود در خصوص چنین خدماتی در محل زندگی‌تان سوال بپرسید.
کسب اطلاعات در خصوص پیش‌آگهی
تومورهای مغزی انواع مختلفی دارند و بسته به نوع تومور و شرایط شما، نتیجه احتمالی بسیار متفاوت خواهد بود. برخی تومورهای مغزی به سرعت رشد می‌کنند و علیرغم درمان، احتمال بازگشت دوباره آنها وجود دارد. اما بسیاری از تومورهای مغزی قابل علاج هستند و یا می‌توان آنها را سال‌ها تحت کنترل داشت.
بعضی‌ها نمی‌خواهند بدانند که تومور مغزی آنها قابل علاج نیست و همچنین نمی‌خواهند بدانند که احتمالا چه مدت زنده خواهند ماند (طول عمر یا پیش‌آگهی). خواندن اطلاعات در خصوص بقای بیمار می‌تواند دشوار باشد. می‌توانید این اطلاعات را نگه دارید و وقتی آماده این کار بودید آنها را بار دیگر بخوانید. اگر کلا نمی‌خواهید این اطلاعات را بخوانید ایرادی ندارد.
آمار مربوط به بقا می‌تواند تا حدی مفید باشد، اما نمی‌تواند دقیقا بگوید که چه اتفاقی قرار است برایتان رخ دهد. پزشک بهترین گزینه برای کسب اطلاعات در این خصوص است. اگر می‌خواهید در مورد پیش‌آگهی احتمالی خود اطلاعات کسب کنید، با پزشک خود صحبت کنید.
به خودتان کمک کنید!
اگر در خصوص نوع تومور و درمان آن اطلاعات کسب کنید، بهتر می‌توانید با آن مقابله کنید و تصمیم‌گیری کنید. این اطلاعات به شما در پیش‌بینی اتفاقات پیش رو کمک می‌کند. ممکن است اوایل تشخیص بیماری، جمع‌آوری اطلاعات برایتان دشوار باشد. قبل از مراجعه به دکتر، لیستی از پرسش‌هایتان آماده کنید. کسی را همراه خود ببرید تا به شما در یادآوری سوال‌هایی که می‌خواستید بپرسید کمک کند و همچنین در به خاطر سپردن پاسخ‌ها نیز به شما کمک کند.
اگر لازم شد از پزشک یا پرستار بخواهید که دوباره برایتان توضیح دهند. به یاد داشته باشید که مجبور نیستید خودتان به تنهایی همه مشکلات را حل کنید. دست و پنجه نرم کردن با هر مشکلی به زمان احتیاج دارد. در صورت لزوم از دیگران کمک بخواهید.
صحبت کردن با دیگران
صحبت با دوستان و بستگان در مورد تومور مغزی می‌تواند برایتان مفید باشد و به شما دلگرمی دهد. اما برخی افراد از هیجاناتی که در این بین پیش می‌آید می‌ترسند و نمی‌خواهند درباره آن صحبت کنند. امکان دارد خانواده یا دوستان نگران این باشند که شما قادر به کنار آمدن با شرایط خود نباشید. اگر خانواده یا دوستانتان نخواهند در این باره صحبت کنند، ممکن است روابطتان متشنج شوند. اما صحبت کردن می‌تواند به افزایش اعتماد و حمایت بین شما کمک کند.
به خانواده یا دوستان خود بگویید که دوست دارید درباره وقایع جاری و احساساتتان صحبت کنید. شاید صحبت با فردی غیر از خانواده و دوستانتان برایتان راحت‌تر باشد. مثلا ممکن است صحبت با پرستارتان، یا سایر افرادی که وضعیت مشابه شما دارند برایتان راحت‌تر باشد. می‌توانید به یک گروه پشتیبانی بپیوندید یا با یکی از موسسات خیریه در زمینه تومور مغزی تماس بگیرید.
کنار آمدن با تغییرات شخصیتی
امکان دارد در اثر خود تومور یا در اثر درمان دچار تغییرات شخصیتی شوید. کنار آمدن با این تغییرات می‌تواند دشوار باشد و ممکن است روی احساسی که نسبت به خود دارید تاثیر بگذارد.
تغییرات شخصیتی می‌تواند این موارد را شامل شود:
- تحریک پذیری یا پرخاشگری
- گیجی
- اضطراب
- نوسانات خلقی
- بی‌ذوقی و افسردگی
برخی از افراد از تغییراتی که رخ می‌دهد آگاه هستند و برخی دیگر نیز از آن آگاه نیستند. اگر شما یا اعضای خانواده متوجه تغییرات شخصیتی در خود شدید با پزشک خود صحبت کنید. وی می‌تواند با انجام یک سری آزمایش‌ها متوجه شود که چه عواملی باعث ایجاد این تغییرات شده است و یک سری دارو نیز به شما می‌دهد.
کنار آمدن با مشکلات بیماری
مواردی که شما و خانواده باید عملا با آنها دست و پنجه نرم کنید عبارتند از:
- مشکلات مالی؛ حمایت مالی، مانند مزایا، حقوق ایام بیماری و کمک هزینه برای بیمار
- مسائل کاری
- مراقبت از کودکان
از پزشک یا پرستار خود بپرسید که چه کسی می‌تواند در این زمینه به شما کمک کند. آنها می‌توانند شما را به یک فیزیوتراپیست، درمانگر شغلی یا تیمی از پزشکان و پرستاران ارجاع دهند که می‌توانند تا حد ممکن به راحتی شما کمک کنند (تیم پزشکی). اگر برای کمک گرفتن در خصوص این موارد زود اقدام کنید، بعدا به یک مسئله مهم تبدیل نمی‌شوند.
چگونه می‌توان فرد مبتلا به تومور مغزی را حمایت کرد
حمایت یا مراقبت از فرد مبتلا به تومور مغزی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. شاید ندانید که چه باید بگویید یا چگونه با احساسات عزیزتان مواجه شوید. تجربه افراد مبتلا به تومور مغزی با هم متفاوت است، بنابراین سعی کنید در خصوص احساسات آنها فرضیه‌پردازی نکنید. می‌توانید بپرسید چه احساسی دارند. اما به خاطر داشته باشید که شاید آنها دوست نداشته باشند تمام مدت در مورد تومورشان صحبت کنند یا به آن فکر کنند. همچنین باید از نظر جسمی و عاطفی از خودتان مراقبت کنید. اگر کنار آمدن با این شرایط برایتان دشوار است، برای خودتان نیز به دنبال پشتیبانی و حمایت باشید.
