در این مقاله، به بررسی آزمایشات تشخیصی سرطان پوست، روش‌های تشخیص سرطان پوست و همچنین غربالگری سرطان پوست پرداخته‌ایم. آزمایش اصلی برای تشخیص سرطان پوست، نمونه‌برداری (بیوپسی) از ناحیۀ مشکوک است. در صورتی که وجود ناحیه‌ای غیرطبیعی در پوست باعث نگرانی شما شده است، باید به پزشک عمومی مراجعه کنید. در صورتی که پزشک عمومی مشکوک به سرطان پوست باشد، شما را به یک متخصص پوست ارجاع خواهد داد.
تشخیص سرطان پوست
تشخیص تفاوت بین سرطان پوست و بیماری‌های پوستی غیر‌سرطانی همیشه امکان‌پذیر نیست. پزشک معمولا برای تشخیص سرطان پوست مقداری روغن روی پوست می‌مالد و سپس از درماتوسکوپ برای بررسی دقیق ناحیۀ مشکوک استفاده می‌کند. در زیر تصاویری از درماتوسکوپ را می‌بینید.
پزشک قسمتی از پوست را به عنوان نمونه برمی‌دارد تا تشخیص دهد که سرطان پوست دارید یا خیر. ممکن است پزشک برای نمونه‌برداری از بی‌حسی موضعی استفاده کند تا درد نداشته باشید. استفاده از بی‌حسی به اندازه ناحیه غیرطبیعی و محل آن بستگی دارد. سپس پزشک نمونه را به آزمایشگاه ارسال می‌کند تا زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار گیرد.
انواع بیوپسی
بیوپسی یکی از آزمایشات تشخیصی سرطان پوست است که در ادامه با انواع مختلف آن آشنا خواهیم شد.
بیوپسی برشی یا اینسیزیون (Incisional biopsy)
در این روش از تشخیص سرطان پوست پزشک از چاقوی جراحی برای برداشتن قطعه‌ای کوچک از ناحیۀ غیرطبیعی استفاده می‌کند. تمام ضخامت پوست توسط پزشک برش داده شده و برداشته می‌شود. در این روش، تمام ضایعه مشکوک برداشته نمی‌شود و قسمتی از آن برش و برداشته می‌شود. سپس محل برش بخیه زده شده و بخیه‌ها حدود یک‌هفته باقی می‌مانند. شاید لازم باشد برای کشیدن بخیه‌ها به کلینیک مراجعه کنید. معمولا پزشک از بخیه‌های قابل‌جذب استفاده می‌کند که خود به خود جذب شده و نیازی به کشیدن ندارند.
بیوپسی شکافی یا اکسیزیون (Excisional Biopsy)
برای تشخیص سرطان پوست با روش بیوپسی شکافی پزشک از چاقوی جراحی برای برداشتن کل ناحیۀ غیرطبیعی استفاده می‌کند. همچنین قسمتی از بافت سالم اطراف نیز برداشته می‌شود. در این روش، تلاش می‌شود تمام بافت مشکوک شکافته و برداشته شود. سپس محل برش بخیه زده شده و بخیه‌ها حدود یک‌هفته باقی می‌مانند. شاید لازم باشد برای کشیدن بخیه‌ها به کلینیک مراجعه کنید. امکان دارد پزشک از بخیه‌های قابل‌جذب استفاده کند که خود‌به‌خود جذب شده و نیازی به کشیدن ندارند.
بیوپسی سوراخی یا پانچ (Punch biopsy)
پزشک با استفاده از ابزاری دایره‌شکل، بخش کوچکی از پوست که تمام ضخامت پوست از جمله لایه‌های عمیق‌تر را شامل می‌شود، برمی‌دارد. برای بستن ناحیۀ سوراخ‌شده به بخیه نیاز خواهید داشت. اگر ناحیه سوراخ شده کوچک باشد، به بخیه نیازی نیست. زیرا خود به خود خوب خواهد شد. در صورتی که ناحیه سوراخ شده با بخیه بسته شود، بخیه‌ها حدود یک‌هفته باقی می‌مانند. شاید لازم باشد برای کشیدن بخیه‌ها به کلینیک مراجعه کنید.
بیوپسی اصلاحی یا شِیو (Shave biopsy)
این نوع بیوپسی هم مانند انواع قبلی، یکی از آزمایشات تشخیص سرطان پوست محسوب می‌شود. در این نوع از بیوپسی، پزشک از ابزاری تیغ‌مانند برای تراشیدن لایه‌های بالایی پوست یا ضایعه پوستی استفاده می‌کند. پزشکان معمولاً از دستگاهی خاص برای بستن رگ‌های خونی و توقف هرگونه خون‌ریزی استفاده می‌کنند. سپس زخم تبدیل به دَلَمه شده و بدون نیاز به بخیه بهبود می‌یابد.
درک نتایج بیوپسی
برای تفسیر نتایج آزمایشات تشخیص سرطان پوست، باید به پزشک عمومی یا متخصص پوست مراجعه کنید. اگر نمونه برداشته شده دارای سلول‌های سرطانی باشد، آن ناحیه باید درمان شود. برای مثال، امکان دارد نیاز باشد که تمام ناحیه سرطانی با عمل جراحی برداشته شود و یا ممکن است سایر روش‌های درمانی مانند استفاده از کر‌م‌های شیمی‌درمانی به شما توصیه شود.
در صورت انجام بیوپسی شکافی، نیاز به روش درمانی دیگری نخواهید داشت. متخصص پاتولوژی در آزمایشگاه، نمونه را زیر میکروسکوپ به دقت بررسی می‌کند تا مطمئن شود که در اطراف ناحیه سرطانی، بافت سالم وجود دارد؛ به فاصله بین بافت سرطانی و حاشیه بافت نمونه، حاشیۀ سالم گفته می‌شود. اگر مقدار کافی از بافت سالم اطراف بافت سرطانی برداشته نشده باشد، به عمل جراحی دیگری نیاز خواهید داشت. برداشتن مقدار کافی از بافت سالم اطراف بافت سرطانی بسیار مهم است؛ زیرا در صورت باقی‌ماندن سلول‌های سرطانی، سرطان می‌تواند به رشد خود ادامه دهد.
غربالگری سرطان پوست
اگر پوستی روشن دارید و زمان زیادی را زیر نور آفتاب سپری می‌کنید، بهتر است که در فواصل زمانی کوتاه، برای غربالگری سرطان پوست به پزشک مراجعه کنید. سرطان غیرملانوم پوست، بیشتر در بخش‌هایی از پوست که در معرض آفتاب قرار دارد، ایجاد می‌شود. بنابراین، افراد معمولاً علائم این سرطان‌ها را زمانی تشخیص می‌دهند که فرصت و شانس زیادی برای درمان سرطان دارند. در این قسمت به موضوع غربالگری سرطان پوست می‌پردازیم.
غربالگری چیست؟
غربالگری به معنای آزمایش افراد برای شناسایی بیماری در مراحل اولیۀ آن است. غربالگری قبل از ایجاد علائم شروع می‌شود. برای اینکه غربالگری مفید باشد، آزمایش‌های انجام‌شده باید ویژگی‌های زیر را داشته باشند:
- در تشخیص سرطان‌ها مطمئن و دقیق عمل کنند.
- بیش از اینکه برای افراد شرکت‌کننده ضرر داشته باشند، سودرسان باشند.
- به نحوی باشند که افراد به انجام آزمایش‌های غربالگری سرطان پوست تمایل داشته باشند.
جستجوی علائم سرطان پوست
سرطان‌های غیرملانوم اغلب در پوست‌های در معرض آفتاب ایجاد می‌شوند.
آشنایی با سرطان‌های پوست به شما کمک می‌کند تا بدانید پوست شما در حالت عادی، چگونه به نظر می‌رسد. به این ترتیب، به راحتی متوجه بروز هرگونه تغییر در پوستتان می‌شوید و در صورت ایجاد سرطان، خیلی زود متوجه خواهید شد. برای مشاهدۀ قسمت‌هایی از پوست که به راحتی قابل‌مشاهده نیستند، می‌توانید از دو عدد آینه استفاده کنید و یا می‌توانید از شخص دیگری بخواهید که پوست شما را بررسی کند. اگر شغل شما به گونه‌ای است که به طور منظم در معرض آفتاب هستید، حتماً باید به صورت مرتب پوست خود را بررسی کنید.
حتماً قسمت‌های مختلف پوست از پوست سر تا پوست مناطق پشت، زیر بازو و بین باسن را بررسی کنید. در این بررسی به هر خال یا زائده پوستی در حال رشدی دقت کنید.
می‌توانید از هر ناحیه‌ای که غیرمعمول به نظر می‌رسد، عکس بگیرید. هنگام عکاسی می‌توانید یک خط‌کش یا نوار را در کنار ناحیۀ غیرطبیعی قرار دهید تا بعداً بتوانید هرگونه تغییر در اندازه را مقایسه کرده و تشخیص دهید. این تصاویر را می‌توانید به پزشک خود نیز نشان دهید.
