سرطان پیشرفته پستان سرطانی است که به سایر نقاط بدن گسترش یافته است. خوشبختانه، با درمان‌های جدید و در حال توسعه، زندگی با سرطان پیشرفته دیگر غیر معمول نیست. افرادی که سرطان سینه پیشرفته دارند زندگی کامل و فعالی دارند. در ادامه با ما همراه باشید تا درباره علائم، درمان‌ها و چشم انداز کنونی سرطان پیشرفته سینه بیشتر بدانید.
سرطان سینه پیشرفته چیست؟
سرطان پیشرفته پستان یا سرطان سینه متاستاتیک شامل مرحله 3 و 4 سرطان سینه است. در واقع سرطانی است که به سایر نقاط بدن گسترش یافته است و این شامل کبد، ریه، مغز، یا استخوان می‌شود. در این مرحله از سرطان شانس درمان بسیار کم خواهد بود و اغلب درمان‌ها جنبه تسکینی دارند.
علائم سرطان سینه پیشرفته چیست؟
همه مبتلایان به سرطان پستان پیشرفته علائم مشابهی ندارند، اما برخی از علائم در میان این افراد شایع‌تر هستند.علائم سرطان پستان پیشرفته می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- توده سینه‌ای که می‌توان دید یا احساس کرد.
- تغییرات پوستی مانند فرورفتگی یا بثورات پوستی
- ترشحات نوک سینه
- درد یا ناراحتی سینه
- خستگی
- کاهش وزن غیر قابل توضیح
- از دست دادن اشتها
سایر علائم که به محل گسترش سرطان بستگی دارد عبارتند از:
- گسترش سرطان سینه به استخوان: اگر سرطان سینه پیشرفته به استخوان گسترش یافته باشد، امکان دارد بیمار درد استخوانی داشته باشد یا دنده‌ها به راحتی شکسته شوند.
- گسترش سرطان سینه به مغز: هنگامی که سرطان سینه پیشرفته به مغز گسترش می‌یابد، سردرد یا مشکلات حافظه ایجاد خواهد کرد.
- گسترش سرطان سینه به ریه‌ها: سرطان سینه پیشرفته در ریه‌ها باعث سرفه مزمن یا تنگی نفس می‌شود.
- گسترش سرطان سینه به کبد:انتشار به کبد در ابتدا هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند، اما باعث زردی یا تورم شکم در صورت پیشرفت می‌شود.
سرطان پیشرفته پستان چگونه تشخیص داده می‌شود؟
هنگامی تشخیص سرطان پیشرفته پستان، مرحله بندی سرطان نیز انجام خواهد شد. مرحله بندی مهم است زیرا به تعیین گزینه‌های درمانی و روند درمان کمک می‌کند. تست های مرحله بندی عبارتند از:
- اشعه ایکس قفسه سینه
- سی تی اسکن
- اسکن PET
- اسکن ام آر آی
سایر آزمایشات شامل موارد زیر می‌شود:
- آزمایشات خون، از جمله نشانگرهای تومور که به دنبال علائم تومور در خون بیمار هستند.
- اسکن استخوان کل بدن، با اشعه ایکس یا بدون اشعه ایکس از استخوان‌های خاص.
- ام آر آی ستون فقرات یا مغز.
- بیوپسی از هر بافت یا ناحیه خاصی.
برداشتن مایع از نواحی علامت دار برای بررسی سلول‌های سرطانی، مانند ضربه پلورال که مایع را از بین ریه و دیواره قفسه سینه خارج می‌کند.
اگر پزشک جراحی را در برنامه درمانی توصیه کند، امکان دارد بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان را نیز تجویز کند که در حین جراحی انجام می‌شود. این آزمایش می‌تواند به پزشک بگوید که سرطان شما در کجا گسترش می‌یابد.
گاهی اوقات سرطان از همان ابتدای تشخیص «پیشرفته» است. همچنین امکان دارد بعد از درمان سرطان اولیه، بیماری دوباره برگردد و در بدن منتشر شود. سرطان‌هایی که به قسمت‌های دیگر بدن گسترش می‌یابند به نام‌های زیر خوانده می‌شوند:
- سرطان ثانویه
- متاستاز
- سرطان متاستاتیک
درمان سرطان سینه پیشرفته
سرطان سینه متاستاتیک به طور کامل قابل درمان نیست. درمان‌های دارویی سیستمیک شکل اصلی درمان این نوع سرطان سینه هستند. چرا که این داروها می‌توانند از طریق جریان خون به سرطان در سایر قسمت‌های بدن شما خارج از سینه بروند. درمان‌ها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- هورمون درمانی
- شیمی درمانی
- داروهای هدفمند
- ایمونوتراپی
همچنین امکان دارد در برخی شرایط از جراحی یا پرتودرمانی استفاده شود.
هورمون درمانی سرطان سینه پیشرفته
در حدود دو سوم موارد سرطان سینه، سرطان گیرنده هورمونی مثبت است. این بدان معناست که هورمون‌های استروژن و پروژسترون رشد سلول‌های سرطانی را تحریک می‌کنند. هورمون درمانی در این موارد با مسدود کردن یا کاهش تولید استروژن عمل می‌کند.
این داروها می توانند شامل موارد زیر باشند:
- تاموکسیفن
- تورمیفن (فارستون)
- fulvestrant (Faslodex)
- لوپرولید (لوپرون)
- مهارکننده های آروماتاز، از جمله لتروزول (Femara)، آناستروزول (Arimidex) و exemestane (Aromasin)
شیمی درمانی سرطان پیشرفته پستان
شیمی درمانی از طریق جریان خون به سرطان در سراسر بدن می‌رسد. شیمی درمانی اغلب برای سرطان پیشرفته پستان استفاده می‌شود، به ویژه زمانی که سرطان گیرنده هورمونی منفی باشد. داروهای شیمی درمانی رایج برای سرطان سینه پیشرفته عبارتند از:
- تاکسان‌ها (پاکلیتاکسل، دوستاکسل)
- آنتراسایکلین‌ها (دوکسوروبیسین، دوکسوروبیسین لیپوزومی پگیله، اپی روبیسین)
- عوامل پلاتین (سیس پلاتین، کربوپلاتین)
- وینورلبین (Navelbine)
- کپسیتابین (Xeloda)
- جمسیتابین (جمزار)
- ixabepilone (Ixempra)
- اریبولین (هالاون)
ایمونوتراپی سرطان پیشرفته پستان
داروهای ایمونوتراپی به تحریک سیستم ایمنی بدن شما برای شناسایی بهتر و کشتن سلول‌های سرطانی کمک می‌کند. آن‌ها می‌توانند برای برخی از انواع سرطان پیشرفته سینه موثر باشند. داروهای ایمونوتراپی امروزی مهارکننده‌های ایمونوتیک ایست نامیده می‌شوند.
داروهای ایمونوتراپی نقاط بازرسی را برای بازگرداندن پاسخ ایمنی به سلول‌های سرطانی هدف قرار می‌دهند. داروها می‌توانند شامل پمبرولیزوماب (Keytruda) و آتزولیزوماب (Tecentriq) باشند.
جراحی سینه
جراحی معمولاً از گزینه‌های درمانی برای سرطان پیشرفتۀ پستان نیست، اما در بعضی شرایط این روش نیز می‌تواند به تسکین علائم کمک کند. برای مثال، ممکن است بیمار قبل از پرتودرمانی، برای برداشتن تودۀ سرطانی کوچکی که به مغز انتشار یافته است تحت عمل جراحی قرار بگیرد.
این نوع جراحی برای همۀ افراد مناسب نیست. تودۀ سرطانی باید کوچک باشد، و خود بیمار نیز باید از سلامت کافی برای انجام جراحی برخوردار باشد.
الکتروکموتراپی
در روش الکتروکموتراپی ( Electrochemotherapy) از ترکیبی از شیمی‌درمانی و پالس الکتریکی استفاده می‌شود. از این روش می‌توان برای درمان سرطان پستانی استفاده کرد که در پوستِ اثرِ زخمِ جراحی عود کرده است، یا سرطان پستانی که به پوست قسمت‌های دیگر بدن انتشار یافته است. این روش می‌تواند به کوچک کردن تودۀ سرطانی، و نیز تسکین علائمی مانند درد کمک کند.
پزشکتان دربارۀ تمام گزینه‌هایی که در پیش رو دارید، و جنبه‌های مثبت و منفی هریک با شما صحبت خواهد کرد.
سرطان پیشرفته پستان موضعی
منظور از سرطان پیشرفتۀ موضعی این است که سرطان به بافت‌های مجاور و گره‌های لنفاوی اطراف پستان (شامل گره‌های لنفاوی اطراف استخوان ترقوه و جناغ سینه) گسترش پیدا کرده، اما به اندام‌های دیگر نرسیده است.
این وضعیت با «سرطان پیشرفته» تفاوت دارد، و با «سرطان پستان اولیه» (که ممکن است فقط پستان، یا پستان و گره‌های لنفاوی زیر بغل را درگیر کرده باشد) نیز متفاوت است.
سرطان پیشرفته پستان به کدام اندام‌ها گسترش می‌یابد
سرطان پستان به هر قسمت بدن می‌تواند منتشر (متاستاز) شود، اما شایع‌ترین اندام‌ها عبارتند از:
- کبد
- ریه
- گره‌های لنفاوی
- مغز
- استخوان
بقا و چشم انداز سرطان سینه پیشرفته
خیلی از افراد می‌خواهند بدانند که چشم‌انداز شرایطشان چگونه است و بیماریشان چگونه پیش خواهد رفت. این موضوع برای هر فردی متفاوت است. متخصص سرطان همۀ اطلاعات را دربارۀ بیمار و شدت بیماری دارد، بنابراین او بهترین کسی است که می‌توان دربارۀ این مسئله نظر دقیق دهد.
