در سرطان سینه متاستاتیک، سلول های تومور به سایر قسمت های بدن حمله می‌کنند. در این صورت رها شدن از آنها امکان پذیر نخواهد بود، اما برنامه درمانی مناسب می تواند باعث افزایش طول عمر و بهبود کیفیت زندگی بیمار شود. در سرطان سینه یا پستان متاستاتیک، سلول‌های سرطانی سینه در اندام‌هایی مانند ریه، کبد و استخوان نیز ظاهر می‌شوند.

وقتی سرطان سینه یا پستان متاستاتیک ظاهر می‌شود در بدن چه اتفاقی می‌افتد؟

سرطان زمانی شروع می‌شود که سلول‌های سالم جهش می‌یابند، از کنترل خارج می‌شوند و شروع به تقسیم شدن می‌کنند. پس از آن که آنها مجموعه‌ای از سلول‌ها را تشکیل می‌دهند که پزشکان به آن نئوپلاسم بدخیم یا به عبارت ساده‌تر، تومور می‌گویند. سلول‌های تومور قادرند فراتر از مرزهای خود به بافت‌ها و اندام‌های دیگر نفوذ کنند و متاستاز ایجاد کنند.

سرطان پستان همچنین می‌تواند متاستاز ایجاد کند. اغلب آنها در استخوان‌ها، کبد، ریه‌ها و همچنین در مغز یافت می‌شوند. این مرحله نباید با سرطان پستان پیشرفته محلی اشتباه گرفته شود. در این مورد، سلول های تومور فقط به بافت‌ها یا غدد لنفاوی مجاور نفوذ می‌کنند.

سلول‌های تومور اصلی (که توسط متخصصان به آن تومور اولیه نیز می‌گویند) جدا شده و از طریق سیستم گردش خون یا لنفاوی در بدن حرکت می‌کنند. کارشناسان تومور جدید را همان سرطان سینه می‌دانند، حتی اگر در ریه یا مغز ظاهر شده باشد.

پزشکان معمولاً سرطان متاستاتیک را پس از درمان سرطان سینه در مراحل اولیه تشخیص می‌دهند. چنین مواردی را می‌توان عود دور یا متاستاتیک نامید. اما همیشه نمی‌توان سرطان را در مراحل اولیه تشخیص داد، گاهی اوقات در مرحله پیشرفته، زمانی که تومور به سایر اندام‌ها متاستاز داده است، تشخیص داده می‌شود.

یک فرد تا چه زمانی می تواند با سرطان سینه یا پستان متاستاتیک مبارزه کند؟

سطح پزشکی امروز ، سرطان متاستاتیک را از یک مشکل حاد به یک بیماری مزمن تبدیل کرده است. روش‌های مدرن درمان سرطان سینه قادر به حفظ کیفیت زندگی بیمار است و افراد می‌توانند سال‌ها درمان را ادامه دهند.

پزشکان اثربخشی درمان را از جهات مختلفی ارزیابی می‌کنند و یکی از آنها ردیابی بقای نسبی پنج ساله بیماران است. این شاخص نشان می‌دهد که از هر صد زنی که بیمار می‌شوند، چند نفر بیش از پنج سال با مرحله خاصی از سرطان زندگی می‌کنند. برای سرطان سینه متاستاتیک، 28 درصد است.

میزان بقا بر اساس میزان گسترش سرطان در بدن محاسبه می‌شود. در هر مورد سن فرد مبتلا و سلامت عمومی او، میزان پاسخ تومور به درمان و نوع بافتی سرطان پستان می‌تواند مهم باشد.

برای کمک به بیماران چه می‌توان کرد؟

سرطان پستان یک بیماری منفرد نیست، بلکه یک اصطلاح جمعی است که محل بیماری (در این مورد، پستان) را تعریف می‌کند. بنابراین، درمان به شدت به زیرگروه بافت شناسی بیماری وابسته خواهد بود. جهش‌ها، به عنوان مثال در ژن‌های BRCA1 و BRCA2 یا موارد دیگر مانند PALB2، ATM، CHEK2 و غیره می‌توانند بر خطر ابتلا به بیماری تأثیر بگذارند. در صورت وجود یک نوع ژنتیکی خاص (اختلال)، می‌توان تصمیم به  استفاده از آن گرفت.

علاوه بر جهش، رشد تومور در غده پستانی می‌تواند تحت تأثیر گیرنده‌های هورمونی استروژن و پروژسترون قرار گیرد. هنگامی که سلول‌ها این هورمون‌ها را دارند، پزشکان سرطان را مثبت استروژن یا پروژسترون مثبت (یا به سادگی وابسته به هورمون) می‌نامند. برای این بیماران هورمون درمانی تجویز می‌شود.

گیرنده دیگری که در انتخاب درمان نقش دارد فاکتور رشد اپیدرمی نوع 2 (HER2) است. با وضعیت تومور HER2 مثبت، یکی از روش‌های درمان سرطان سینه متاستاتیک ممکن است درمان هدفمند باشد.

آیا گزینه های درمانی دیگری وجود دارد؟

بیمار مبتلا به سرطان سینه متاستاتیک ممکن است در آزمایشات بالینی داروهای ضد سرطان جدید شرکت کند. پزشکان و دانشمندان از این آزمایش‌های علمی برای ارزیابی اثربخشی داروهای جدید، ترکیب‌های مختلف درمان، رویکردهای پرتودرمانی یا جراحی و غیره استفاده می‌کنند.

بیمار می‌تواند یکی از اولین کسانی باشد که درمان را قبل از اینکه در دسترس عموم قرار گیرد و با هدف این که به خود و جامعه کمک کند، دریافت کند. اما آزمایشات بالینی با خطراتی نیز همراه است، مانند عوارض جانبی احتمالی یا احتمال عدم کارآمدی یک درمان جدید. بنابراین، ارزش دارد در مورد مزایا و معایب شرکت در یک مطالعه خاص با پزشک شخصی خود صحبت کنید.

چه چیز دیگری می تواند زندگی یک فرد مبتلا به سرطان سینه یا پستان متاستاتیک را بهبود بخشد؟

سرطان و درمان آن می‌تواند بر وضعیت فرد تأثیر منفی بگذارد، این مورد، به دلیل علائم فیزیکی و عوارض جانبی ناشی از درمان و هم به دلیل اضطراب، ترس، مشکلات مالی و اجتماعی است. یکی از راه های کمک به فرد برای مقابله با این بیماری ، مراقبت تسکینی است . شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد افرادی که مراقبت‌های تسکینی را همراه با درمان سرطان دریافت می‌کنند، اغلب علائم خفیف‌تر و بهبود کیفیت زندگی را تجربه می‌کنند.