راه‌های مبارزه با تنش و اضطراب در افراد مبتلا به سرطان

فهرست مطالب
راه‌های مبارزه با تنش و اضطراب در افراد مبتلا به سرطان

برخی با مراجعه به پزشک به دلیل علائم جزئی در بدنشان متوجه می‌شوند که به سرطان مبتلا شده‌اند . در واقع هیچ فردی پس از این خبر تکان دهنده نمی‌خواهد سرطان را به خود نسبت دهد. بسیاری از مردم می‌گویند که هنوز رویا‌ها و‌ امید‌هایی به زندگی دارند و ممکن است مشکلات روحی مانند خشم، غم و ترس را تجربه کنند. برای دستیابی به نتایج موفق‌تر در درمان سرطان، دریافت حمایت روانی از اهمیت بالایی برخوردار است. در این بخش قصد داریم تا به راه‌های مبارزه با تنش و اضطراب در افراد مبتلا به سرطان بپردازیم. با ما همراه باشید.

راه‌های مبارزه با تنش و اضطراب در افراد مبتلا به سرطان

راه‌های مبارزه با تنش و اضطراب در افراد مبتلا به سرطان

درمان شناختی رفتاری، یک رویکرد روان درمانی است که مبتنی بر این‌ ایده است که رابطه پیچیده‌ای بین احساسات، افکار و رفتار‌ها وجود دارد و مشکلات عاطفی تا حد زیادی محصول باور‌های اشتباهی هستند که در طول زمان به لطف مکانیسم‌های تقویتی ادامه می‌یابند.

هدف درمان شناختی-رفتاری، کمک به بیماران برای شناسایی افکار تکرار شونده و الگو‌های ناکارآمد استدلال و تفسیر واقعیت به منظور جایگزینی یا ادغام آن‌ها با باور‌های کاربردی‌تر است. این بخش «شناختی» درمان است. برای دستیابی به نتیجه، درمانگر می‌تواند تغییراتی را در رفتار پیشنهاد دهد تا به آرامی آن را اصلاح کند و در نتیجه ناراحتی‌های تجربه شده در برخی موقعیت‌ها را از بین ببرد یا کاهش دهد.

در مورد بیماران سرطانی این روش اغلب زمانی استفاده می‌شود که سطوح بالایی از نگرانی و اضطراب وجود دارد که با گذشت زمان، افسردگی، روابط پیچیده و مشکلات اجتماعی بهبود نمی‌یابد. به عبارت عینی، مداخلات روان درمانی شناختی-رفتاری عموماً مختصر بوده و بر اختلال خاص متمرکز است. در جلسات اولیه، بیمار و مشاور، افکار، احساسات و رفتار‌ها را در رابطه با یک مشکل خاص تجزیه و تحلیل می‌کنند تا متوجه شوند که آیا آن‌ها غیرواقعی و بی‌فایده هستند یا خیر و همچنین تأثیر آن‌ها را مشخص کنند.

پس از درک اینکه کدام یک ناکارآمد هستند، مشاور تغییرات مثبتی را پیشنهاد می‌کند که می‌تواند در زندگی روزمره ادغام شود تا به دنبال راه حلی باشد. این می‌تواند در مورد پرسش کردن افکار و جایگزینی آن‌ها با افکار مفیدتر باشد. یا رفتار‌هایی را که حال شما را بدتر می‌کند، بشناسید و به تدریج آن‌ها را تغییر دهید. به عنوان مثال: اگر فکر شیمی درمانی باعث ایجاد حالت تهوع پیش‌بینی می‌شود، روانشناس می‌تواند فعالیت‌هایی را برای انجام در روز‌های قبل از جلسه پیشنهاد دهد. مانند برخی از اقدامات تغذیه‌ای.

در هر جلسه در مورد چگونگی اجرای تغییر پیشنهادی و تأثیر آن بر مشکل اولیه بحث می‌کنیم. هر از چند گاهی می‌توان تغییرات اولیه را تا رسیدن به اثرات دلخواه تنظیم کرد. یکی از بزرگترین مزایای درمان شناختی رفتاری این است که، پس از پایان درمان، می‌توانید به استفاده از اصول آموخته شده ادامه دهید و در نتیجه احتمال بازگشت علائم را کاهش دهید.

علاوه بر جلسات روان درمانی، اکثر روانشناسان موارد زیر را به عنوان راه‌های مبارزه با تنش و اضطراب در افراد مبتلا به سرطان معرفی می‌کنند. در واقع این موارد شامل بخش‌هایی است که هر بیمار سرطانی باید از آن آگاه باشد.

انسان نباید خود را به خاطر ابتلا به سرطان سرزنش کند

دلایل زیادی مانند سیگار کشیدن، کم تحرکی، رژیم غذایی ناسالم، چاقی و عوامل ژنتیکی باعث بسیاری از بیماری‌های تهدید‌کننده زندگی به ویژه سرطان می‌شوند. سرطان که به عنوان ترسناک‌ترین بیماری در جامعه شناخته می‌شود، بر‌ امید به زندگی و کیفیت افراد تأثیر منفی می‌گذارد. بیمار مبتلا به سرطان مشکلات سازگاری عاطفی، رفتاری و اجتماعی مانند ترس، ناامیدی، گناه، درماندگی، ترس از مرگ را تجربه می‌کند و گاهی از ابتلا به این بیماری احساس گناه می‌کند. همین احساسات و افکار را بستگان بیماران نیز تجربه می‌کنند. این رفتار‌ها بر روند درمان، تأثیر منفی می‌گذارند.

درحالی که چنین احساسی درست نیست و هیچ فردی به صورت آگاهانه داوطلب نشده است که بیماری سرطان بگیرد. حتی افراد ورزشکار و کسانی که سبک زندگی سالم نیز داشته‌اند به این بیماری مبتلا شده‌اند. 

استرس در سرطان

مراقب کیفیت زندگی خود باشید

سرطان که باعث تغییرات مختلفی در تصویر بدنی بیمار، درک ارزش خود، کیفیت زندگی، نقش‌های فردی و اجتماعی بیمار می‌شود، باعث اختلالات سازگاری می‌شود. احساسات و افکار مختلف مانند نگرانی، اضطراب، غم و اندوه، بی‌اهمیت جلوه دادن بیماری، تلقی از این روند به عنوان جنگ و دیدگاه سرنوشت ساز نیز بر روند درمان تأثیر منفی می‌گذارد. به همین دلیل بیمار نباید کیفیت زندگی و نظم خود را تغییر دهد و هرگز از افکار مثبت خود دست نکشد. حمایت اجتماعی از بیمار در طول فرآیند تشخیص و درمان نیز مهم است.

بیشتر مطالعه کنید: راه‌های مدیریت درد در افراد مبتلا به سرطان

حمایت روانی از عصبانیت و افسردگی جلوگیری می‌کند

سرطان که یکی از مهم‌ترین بیماری‌های تهدیدکننده زندگی است، بستگان بیمار را نیز از نظر روانی درگیر می‌کند. اضطراب در مورد آینده، این واقعیت که رویا‌های آن‌ها در خطر است و قدرت و کنترل آن‌ها برای بسیاری از چیز‌ها کافی نخواهد بود، تغییر در نقش‌های اجتماعی، ریزش اعضای بدن یا ریزش مو باعث ایجاد احساس وابستگی و نیاز در بیمار می‌شود. اثرات بیولوژیکی بیماری، درک بیماری و اثرات روانی فرآیند‌های معاینه، همراه با عوارض جانبی درمان‌ها، باعث ایجاد ناراحتی روانی در بیمار می‌شود. ناراحتی، بی‌میلی، بیزاری از زندگی، بی‌خوابی، خستگی، از دست دادن اشتها و همچنین حملات اضطراب، عصبانیت و ترس از مرگ اغلب با این روند همراه است. این اثرات منفی بیماری بر بدن را می‌توان با ارائه حمایت‌های روانی لازم از بیمار برطرف کرد.

هنگام مبارزه با سرطان مراقب این موارد باشید

سرطان که بیماری عصر ما نامیده می‌شود، در صورت تشخیص زودهنگام با روش‌های مدرن با موفقیت قابل درمان است. رفتار آگاهانه و مثبت بیمار نقش مهمی در درمان سرطان و همچنین حمایت‌های پزشکی و روانی از بیمار دارد.

پیشنهاداتی برای روانشناسی بیماران سرطانی :

  • مطمئن شوید که نگرانی‌های خود را با افرادی که به آن‌ها اعتماد دارید و دوستشان دارید، در میان بگذارید.
  • به گروه‌های حمایت روانی بپیوندید یا از حمایت فردی بهره‌مند شوید.
  • حتماً هر روز تمرینات تنفسی و تمدد اعصاب انجام دهید.
  • اولویت‌های زندگی خود را تعیین کنید.
  • برای مریض شدن احساس گناه نکنید. این ممکن است بر روند درمان تأثیر منفی بگذارد.
  • فکر نکن درمانده‌ای؛ با توجه به اینکه افکار منفی در طول فرآیند درمان شما را تحت فشار قرار می‌دهد، به افکار مثبت روی‌آورید.
  • وقت خود را با فعالیت‌ها و افرادی که از آن‌ها لذت می‌برید، بگذرانید. احساسات خود را به اشتراک بگذارید، وقت خود را با فعالیت‌ها و افرادی که از آن‌ها لذت نمی‌برید، تلف نکنید.
  • وقتی احساس عصبی و عصبانیت می‌کنید، به جای سرزنش دیگران، سعی کنید علت این احساسات را پیدا کنید.
  • همیشه از جنبه منفی به مسائل نگاه نکنید.
  • در بیان خواسته‌های خود دریغ نکنید.
  • هرگز پس از بیمار شدن از نقش‌های خود در زندگی روزمره خود فاصله نگیرید.
  • از مسئولیت‌های خود دست نکشید، تا جایی که می‌توانید انجام دهید.
  • بدن خود را دوست داشته باشید، روی نقاط قوت خود تمرکز کنید.
  • هرگز‌ امیدتان را از دست ندهید و این مسیر را بپیمایید.
  • اهداف کوچک تعیین کنید و چشم انداز خوش بینانه خود را حفظ کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *