سرطان رحم یکی از شایع ترین انواع سرطان در زنان است. سرطان، عموماً در نتیجه تکثیر غیرطبیعی سلول ها رخ می‌دهد. جراحی سرطان رحم رایج ترین روش درمان سرطان رحم است. در این بخش به بررسی درمان قطعی سرطان رحم می‌پردازیم. با ما همراه باشید.
سرطان رحم چیست؟
سرطان رحم، سرطان پوشش داخلی رحم است. رحم از دو قسمت به نام دهانه رحم تشکیل شده است که در قسمت پایینی به داخل واژن و در قسمت بالایی بدن گسترش می‌یابد. ما دقیقاً نمی‌دانیم چه چیزی باعث سرطان رحم می‌شود، اما برخی از عوامل خطر مرتبط با این بیماری وجود دارد. بسیاری از سرطان‌های رحم وابسته به هورمون هستند.
عدم تعادل هورمونی در زنان می‌تواند باعث سرطان رحم شود. در زنان هورمون‌هایی به نام استروژن و پروژسترون وجود دارد که از تخمدان‌ها ترشح می‌شود و قاعدگی را تنظیم می‌کنند. این نوسان منظم هر ماه ادامه دارد. عوامل خطر شناخته شده برای سرطان رحم شرایطی هستند که باعث افزایش میزان استروژن در زنان می‌شوند، مانند شروع زودرس قاعدگی، تاخیر در یائسگی، ناباروری و چاقی.
همچنین بخوانید: چه کسانی در معرض سرطان رحم هستند؟
درمان قطعی سرطان رحم
برای درمان قطعی سرطان رحم در 85 درصد بیماران مبتلا معمولاً فقط جراحی کافی است. در گروه کوچکی از بیماران، ممکن است رادیوتراپی (پرتودرمانی) یا شیمی درمانی مورد نیاز باشد. در این جراحی رحم، تخمدان‌ها، غدد لنفاوی اطراف و بافت چربی شکم برداشته می‌شوند. اگر چه نادر است اما زمانی که سرطان رحم خیلی زود تشخیص داده شود و در زنان جوانی که می‌خواهند بچه‌دار شوند، می‌توان آن را با دارو درمان کرد.
به طور کلی پس از تشخیص سرطان رحم، چهار گزینه درمانی اصلی وجود دارد:
- جراحی
- رادیوتراپی
- هورمون درمانی
- شیمی درمانی
درمان جراحی، درمان اصلی بسیاری از سرطان‌های رحم است. با این حال، گاهی اوقات می‌توان از ترکیبی از این روش‌های درمانی استفاده کرد. انتخاب درمان بستگی به مرحله سرطان دارد.
رادیوتراپی
رادیوتراپی، از بین بردن سلول‌های سرطانی با استفاده از پرتوهای پر انرژی است. می‌توان آن را در خارج از بدن یا درست در کنار بافت تومور اعمال کرد.
شیمی درمانی
شیمی درمانی، دارویی است که برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. زمانی که این داروها وارد جریان خون می‌شوند، کل بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهند و علاوه بر از بین بردن سلول‌های سرطانی، می‌توانند به سلول‌های طبیعی بدن نیز آسیب برسانند. بسته به نوع داروی مصرفی، عوارضی مانند: تهوع، استفراغ، ریزش مو، حساسیت به عفونت و خستگی آسان دارد. به این نکته توجه کنید که بسیاری از عوارض جانبی پس از درمان از بین می‌روند.
هورمون درمانی
داروهای مشابه پروژسترون در هورمون درمانی استفاده می‌شود. در درمان این بیماران، سرکوب تخمدان‌ها پس از برداشتن تخمدان‌ها یا پس از رادیوتراپی باعث کاهش میزان استروژن و کاهش رشد سلول‌های سرطانی می‌شود.
پیگیری بعد از درمان
پیگیری بعد از درمان بسیار مهم است. در 3 سال اول، پیگیری هر 3-6 ماه یکبار انجام می‌شود. 75 درصد از بیماری‌های عودکننده در 3 سال اول پیگیری تشخیص داده می‌شوند.
درمان جراحی سرطان رحم
درمان اصلی سرطان رحم، جراحی است و در طی این درمان جراحی، رحم، لوله‌ها، تخمدان‌ها و غدد لنفاوی برداشته می‌شود. اگر سرطان در ابتدا به شکم گسترش‌یافته باشد، عمل جراحی کاهش حجم یا سیتورودکتیو که یک عمل گسترده است و در آن تمام بافت‌های سرطانی برداشته می‌شود، انجام می‌شود. هدف از این جراحی، تمیزکردن تمام بافت‌های سرطانی است تا هیچ توموری باقی نماند.
برداشتن رحم با هیسترکتومی
هدف اصلی در بیماران مبتلا به سرطان رحم، برداشتن رحم و دهانه رحم با جراحی است. این جراحی، هیسترکتومی نامیده می‌شود. هیسترکتومی ساده معمولاً برای اعمال جراحی برای سرطان رحم کافی است، مفهوم هیسترکتومی ساده در اینجا نشان می‌دهد که فقط رحم و دهانه رحم برداشته می‌شوند و دور دهانه رحم برداشته نمی‌شود.
گاهی اوقات اگر سرطان رحم به سمت دهانه رحم نزول کرده باشد، این ناحیه باید بیشتر برداشته شود، به این روش هیسترکتومی رادیکال می‌گویند. جراحی برداشتن رحم بسته به ویژگی‌های بیمار و تجربه جراح به صورت باز (با ایجاد برش در شکم)، لاپاراسکوپی (ورود از سوراخ‌های میلی‌متری) یا رباتیک است. (با ورود از سوراخ‌های کوچک و با استفاده از روباتی که توسط جراح هدایت می‌شود).
سایر روش‌های انجام شده در کنار هیسترکتومی
در درمان بیماران مبتلا به سرطان رحم معمولاً تخمدان‌ها همراه با رحم خارج می‌شوند. به‌ندرت، تخمدان‌ها را می‌توان در بیماران پیش از یائسگی حفظ کرد، اما این روش استاندارد نیست. جراحی برای برداشتن لوله‌ها و تخمدان‌ها، سالپنگو اوفورکتومی نامیده می‌شود.
تقریباً در 10٪ از بیماران مبتلا به سرطان رحم، سرطان می‌تواند به غدد لنفاوی گسترش یابد، بنابراین این غدد لنفاوی باید برای درک مرحله دقیق سرطان برداشته شوند. این روش جراحی، تشریح غدد لنفاوی نام دارد. در تشریح غدد لنفاوی، غدد لنفاوی اطراف سیاهرگ‌های اصلی (لگن) و سیاهرگ‌های اصلی شکم (پارائورت) تمیز می‌شوند. به این ترتیب می‌توان مرحله دقیق بیماری را پیدا کرد.
برداشتن تمام غدد لنفاوی، طولانی‌شدن زمان عمل و خطر خونریزی با افزایش خطر لنف ادم در طولانی مدت همراه است. لنف ادم تورم و اختلال عملکرد بیش از حد در بازوها یا پاهای بیمارانی است که غدد لنفاوی آنها برداشته شده است.
جراحی حجیم زدایی
اگر سرطان رحم به داخل شکم گسترش‌یافته باشد، جراح شما سعی می‌کند این تومور منتشر شده را به‌گونه‌ای خارج کند که چیزی از تومور باقی نماند. نام این جراحی Debulking است. پس از جراحی حجیم، بیماران نیاز به شیمی درمانی و رادیوتراپی دارند. حجم زدایی دقیقاً به این درمان‌ها اجازه می‌دهد تا بهتر عمل کنند.
بهبودی پس از جراحی
بستری‌شدن در بیمارستان معمولاً 3-2 روز پس از جراحی باز رحم است و در جراحی‌های لاپاراسکوپی و رباتیک حتی امکان ترخیص بیمار در همان روز وجود دارد. بهبودی کامل و بازگشت به زندگی قبل از عمل ممکن است تقریباً 4-6 هفته طول بکشد. عوارض بعد از عمل، یعنی تاخیر در زمان بهبودی مورد انتظار، نادر است و اغلب با خونریزی، عفونت و آسیب اندام مجاور همراه است. اکثر عوارض جراحی بدون ایجاد آسیب دائمی قابل درمان هستند.
بافت‌های برداشته شده با جراحی به آزمایشگاه پاتولوژی فرستاده می‌شود و با توجه به نتیجه مرحله بیماری و اینکه آیا نیاز به درمان اضافی است یا خیر، مشخص می‌شود.
بیشتر مطالعه کنید : سرطان های دستگاه تناسلی زنان
خطرات جراحی سرطان رحم
خطر جراحی برای سرطان رحم معمولاً به شکل خطراتی است که در جراحی معمولی وجود دارد. از آنجایی که عمل تحت بیهوشی عمومی انجام می شود، مهم است که آیا افراد با بیهوشی عمومی مشکل دارند یا خیر. بیهوشی عمومی برای افراد مبتلا به بیماری های خاص توصیه نمی شود.
جراحی در این بیماران می تواند خطرناک باشد. جدای از این، این جراحی خیلی خطرناک نیست. جراحی، قطعی ترین نتیجه را برای جلوگیری از پیشرفت سرطان می دهد. به همین دلیل، جراحی بیشتر ترجیح داده می شود. با این حال، جراحی می تواند خطراتی برای سرطان رحم در مرحله نهایی داشته باشد. زیرا انواع سرطان در مرحله آخر به طور کلی در بسیاری از نقاط بدن پخش می شود.
بعضی از افراد ممکن است در وضعیتی نباشند که بتوانند جراحی را انجام دهند. از آنجایی که سرطان باید از بسیاری از قسمت های بدن پاک شود، ممکن است خطر خونریزی در بیماران زیاد باشد. علاوه بر این، سرطان ممکن است نزدیک به مناطق حساس باشد. در چنین مواردی مداخله در ناحیه سرطانی می تواند برای زندگی افراد خطرناک باشد.
مهم است که افراد پس از جراحی سرطان از خود به خوبی مراقبت کنند. عوارض نه تنها در حین جراحی بلکه پس از جراحی نیز ممکن است رخ دهد. رعایت توصیه‌های پزشک پس از جراحی بسیار مهم است.
