سرطان روده کوچک | همه چیز درباره این بیماری

سرطان روده کوچک یک نوع سرطان غیرمعمول است که در روده کوچک رخ می‌دهد. روده کوچک، یک لوله بلند است که غذای هضم شده را بین معده و روده بزرگ (کولون) حمل می‌کند.

روده کوچک مسئول هضم و جذب مواد مغذی از غذاهایی است که می‌خورید. هورمون‌هایی تولید می‌کند که به هضم غذا کمک می‌کنند. روده کوچک همچنین در سیستم ایمنی بدن که با میکروب مبارزه می‌کند، نقش دارد، زیرا حاوی سلول‌هایی است که با باکتری‌ها و ویروس‌هایی که از طریق دهان وارد بدن می‌شوند، مبارزه می‌کنند. انواع سرطان روده کوچک عبارتند از:

• آدنوکارسینوم
• تومورهای نورواندوکرین، از جمله تومورهای کارسینوئید و پاراگانگلیوما
• لنفوم
• سارکوم، از جمله تومور استرومایی گوارشی (GIST)

اینکه چه گزینه‌های درمانی برای شما بهترین است، به نوع سرطان روده کوچک و مرحله آن بستگی دارد.

انواع مختلف سرطان روده کوچک چیست؟

انواع مختلف سرطان روده کوچک براساس نوع سلول‌هایی که سرطان از آنجا شروع می‌شود طبقه‌بندی می‌شوند.

تومورهای کارسینوئیدی در سلول‌های عصبی غدد درون ریز شروع می‌شوند. این سلول‌ها به بدن کمک می‌کنند تا هورمون‌ها را تولید کند و ترشح شیره‌های گوارشی را در روده کوچک کنترل کند. کمی کمتر از نیمی از موارد سرطان روده کوچک شامل تومورهای کارسینوئیدی است.
آدنوکارسینوم‌ها در سلول‌های اپیتلیال غده‌ای (غدد) پوشاننده روده کوچک شروع می‌شوند. حدود یک سوم موارد سرطان روده کوچک، آدنوکارسینوم هستند.
سارکوم‌ها در بافت‌های همبند مانند غضروف یا ماهیچه شروع می‌شوند. شایع‌ترین نوع سارکوم که روده کوچک را تحت تاثیر قرار می‌دهد تومور استرومایی گوارشی (GIST) نام دارد. قبلاً این تومورها لیومیوسارکوم نامیده می‌شدند.
لنفوم در سلول‌هایی به نام لنفوسیت شروع می‌شود. لنفوسیت‌ها نوعی گلبول سفید هستند که در سیستم لنفاوی یافت می‌شوند. سیستم لنفاوی بخشی ضروری از سیستم ایمنی است که به بدن کمک می‌کند تا با سلول‌های غیرطبیعی یا میکروب‌هایی که ممکن است بیمار را بیمار کنند مبارزه کند.

علائم و نشانه های سرطان روده کوچک

علائم و نشانه های سرطان روده کوچک عبارتند از:

درد شکم
زرد شدن پوست و سفیدی چشم (یرقان)
احساس ضعف یا خستگی غیرمعمول
حالت تهوع
استفراغ
کاهش وزن بدون تلاش
خون در مدفوع، که ممکن است قرمز یا سیاه به نظر برسد.
اسهال آبکی
برافروختگی پوست 

علل سرطان روده کوچک

 پزشکان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث بیشتر سرطان‌های روده کوچک می‌شود.

به طور کلی، سرطان روده کوچک زمانی شروع می‌شود که سلول‌های سالم در روده کوچک تغییراتی (جهش) در DNA خود ایجاد کنند. DNA یک سلول شامل مجموعه‌ای از دستورالعمل‌هاست که به سلول می‌گوید چه کاری انجام دهد.

سلول‌های سالم به روشی منظم رشد و تقسیم می‌شوند تا عملکرد طبیعی بدن حفظ شود. اما وقتی DNA سلولی آسیب می‌بیند و سرطانی می‌شود، سلول‌ها به تقسیم خود ادامه می‌دهند – حتی زمانی که سلول‌های جدید مورد نیاز نباشد. با تجمع این سلول‌ها، تومور تشکیل می‌دهند.

با گذشت زمان، سلول‌های سرطانی می‌توانند رشد کرده و به بافت‌های طبیعی اطراف حمله کنند و آن‌ها را از بین ببرند. و سلول‌های سرطانی می‌توانند به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابند (متاستاز).

عوامل خطر

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به سرطان روده کوچک را افزایش دهند عبارتند از:

جهش‌های ژنی از خانواده‌ها عبور کردند. برخی از جهش‌های ژنی که از والدین به ارث می‌رسد می‌تواند خطر ابتلا به سرطان روده کوچک و سایر سرطان‌ها را افزایش دهد. به عنوان مثال می‌توان به سندرم لینچ، پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی (FAP) و سندرم پتز-جگرز اشاره کرد.
سایر بیماری‌های روده سایر بیماری‌ها و شرایطی که روده‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند ممکن است خطر ابتلا به سرطان روده کوچک را افزایش دهند، از جمله بیماری کرون، بیماری التهابی روده و بیماری سلیاک.
سیستم ایمنی ضعیف شده. اگر سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با میکروب ضعیف شده باشد، ممکن است خطر ابتلا به سرطان روده کوچک را افزایش دهید. به عنوان مثال، افراد مبتلا به عفونت HIV و کسانی که پس از پیوند عضو از داروی ضد درد استفاده می‌کنند، می‌باشد.

سرطان روده کوچک چقدر شایع است؟

سرطان روده بزرگ، سرطان رکتوم، سرطان مری و سرطان معده شایع‌تر از سرطانی است که روده کوچک را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

عوارض سرطان روده کوچک

سرطان روده کوچک می‌تواند عوارضی ایجاد کند، از جمله:

افزایش خطر ابتلا به سرطان‌های دیگر. افرادی که به سرطان روده کوچک مبتلا هستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به انواع دیگر سرطان‌ها از جمله سرطان‌هایی هستند که روده بزرگ، رکتوم، تخمدان‌ها و پوشش داخلی رحم (آندومتر) را درگیر می‌کنند.
سرطانی که به سایر قسمت‌های بدن سرایت می‌کند. سرطان پیشرفته روده کوچک می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن، اغلب کبد، گسترش یابد (متاستاز).

جلوگیری سرطان روده بزرگ چگونه انجام می‌شود؟

مشخص نیست چه چیزی ممکن است به کاهش خطر سرطان روده کوچک کمک کند، زیرا بسیار غیرمعمول است. اگر به طور کلی علاقه‌مند به کاهش خطر ابتلا به سرطان هستید، ممکن است به موارد زیر کمک کند:

از انواع میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل استفاده کنید. میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل حاوی ویتامین‌ها، مواد معدنی، فیبر و آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که ممکن است به کاهش خطر ابتلا به سرطان و سایر بیماری‌ها کمک کند. انواع میوه‌ها و سبزیجات را انتخاب کنید تا مجموعه‌ای از ویتامین‌ها و مواد مغذی دریافت کنید.
الکل را در حد اعتدال بنوشید. اگر مصرف الکل را انتخاب می‌کنید، مقدار الکلی را که می‌نوشید برای زنان در تمام سنین و مردان بالای 65 سال به بیش از یک نوشیدنی در روز و برای مردان 65 سال و کمتر به دو نوشیدنی در روز محدود کنید.
سیگار نکش. با پزشک خود در مورد راه‌هایی برای ترک سیگار صحبت کنید که ممکن است برای فرد مفید باشد.
بیشتر روزهای هفته ورزش کنید. سعی کنید در اکثر روزها حداقل 30 دقیقه ورزش کنید. اگر کم تحرک بوده‌اید، به آرامی شروع کنید و به تدریج تا 30 دقیقه افزایش دهید. همچنین قبل از شروع هر برنامه ورزشی با پزشک خود صحبت کنید.
وزن سالم را حفظ کنید. اگر وزن مناسبی دارید، برای حفظ وزن خود با ترکیب یک رژیم غذایی سالم با ورزش روزانه تلاش کنید. اگر نیاز به کاهش وزن دارید، از پزشک خود در مورد راه‌های سالم برای رسیدن به هدف خود سوال کنید. با افزایش مقدار ورزش و کاهش کالری دریافتی، وزن خود را به آرامی کاهش دهید.

سرطان روده کوچک چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص سرطان روده کوچک می‌تواند چالش برانگیز باشد زیرا بسیار نادر است. همچنین علائم بسته به نوع تومور متفاوت است. ممکن است قبل از دریافت تشخیص، مراحل و آزمایشات گسترده‌ای لازم باشد.

آزمایشات خون

مطالعات شیمی خون: آزمایشی که مقدار مواد خاصی را که توسط اندام‌ها و بافت‌ها در خون آزاد می‌شود اندازه‌گیری می‌کند. مقدار غیرمعمول (بیشتر یا کمتر از حد معمول) یک ماده می‌تواند نشانه بیماری در اندام یا بافتی باشد که آن را تولید می‌کند. به عنوان مثال، پزشک شما ممکن است آزمایش عملکرد کبد را برای بررسی علائم گسترش سرطان به کبد تجویز کند.
شمارش کامل خون (CBC): آزمایشی که به پزشک اطلاعاتی درباره سلول‌های خونی می‌دهد. تومورهای روده کوچک ممکن است باعث خونریزی شوند که می‌تواند تعداد گلبول‌های قرمز را کاهش دهد و باعث کم خونی شود.

تصویربرداری

آندوسکوپی: روشی که از یک ابزار نازک و لوله مانند با نور و عدسی (اندوسکوپ) برای بررسی داخل بخش‌های دستگاه گوارش (GI) استفاده می‌کند. با آندوسکوپی فوقانی، پزشک آندوسکوپ را وارد دهان می‌کند و از آن برای بررسی مری، معده و اولین قسمت روده در نزدیکی معده (اثنی عشر) استفاده می‌کند. انتروسکوپی با بالون دوبل از یک آندوسکوپ مخصوص برای دیدن عمق بیشتر روده کوچک استفاده می‌کند. در طول آندوسکوپی، پزشک ممکن است نمونه‌های بافتی (بیوپسی) را که می‌توانند زیر میکروسکوپ برای علائم بیماری بررسی شوند، خارج کند.
آندوسکوپی کپسولی (قرص): روشی که شامل بلعیدن کپسول حاوی یک دوربین کوچک است. همانطور که کپسول در بدن حرکت می‌کند، عکس‌هایی از دستگاه گوارش می‌گیرد که می‌تواند در رایانه بارگیری شود تا پزشک را ببیند.
سی‌تی‌اسکن (CAT scan): روشی که مجموعه‌ای از تصاویر دقیق از نواحی داخل بدن، از زوایای مختلف گرفته می‌شود. یک کامپیوتر متصل به دستگاه اشعه ایکس تصاویر را نمایش می‌دهد. رنگ ممکن است به داخل ورید تزریق شود یا بلعیده شود تا به اندام‌ها یا بافت‌ها کمک کند واضح‌تر نشان داده شوند.
MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی): روشی که از آهنربا، امواج رادیویی و کامپیوتر برای تهیه مجموعه‌ای از تصاویر دقیق از نواحی داخل بدن استفاده می‌کند. ام‌آر‌آی و سی‌تی‌اسکن هر دو اطلاعات مشابهی در مورد نحوه تاثیر تومور بر بافت نرم ارائه می‌دهند. با این حال، سی‌تی‌اسکن بیشتر برای تشخیص سرطان روده کوچک استفاده می‌شود.
اشعه ایکس شکم: اشعه ایکس از اندام‌های شکم. اشعه ایکس یک پرتو انرژی است که می‌تواند از بدن عبور کند و به فیلم برود و تصویری از نواحی داخل بدن ایجاد کند.
اشعه ایکس باریم: روشی که شامل پوشاندن دستگاه گوارش با یک ماده گچی به نام باریم است. باریم دیدن دستگاه گوارش را در عکس اشعه ایکس آسان‌تر می‌کند. یک سری دستگاه گوارش فوقانی با دنبال کردن روده کوچک، یک سری اشعه ایکس را به عنوان باریم در دستگاه گوارش (مری، معده و روده کوچک) طی می‌کند. یک سری GI پایین‌تر (تنقیه باریم) شامل وارد کردن مایعی با باریم در رکتوم است. باریم دستگاه گوارش تحتانی را هنگام عکسبرداری با اشعه ایکس می‌پوشاند.

عمل جراحی

اگر سایر آزمایش‌ها اطلاعات کافی برای تشخیص ارائه نکنند، ممکن است پزشک عمل جراحی را انجام دهد. این روش‌ها به پزشک اجازه می‌دهد تا اندام‌ها را مستقیماً ارزیابی کند. آنها بیوپسی را برای بررسی هرگونه بافت مشکوک از نظر علائم سرطان انجام می‌دهند.

رویه‌ها عبارتند از:

لاپاراسکوپی: یک روش جراحی که در آن یک لوله نازک شبیه به تلسکوپ (لاپاراسکوپ) از طریق یک برش کوچک (برش) یا چندین برش کوچک به شکم وارد می‌شود. لاپاراسکوپ به پزشک اجازه می‌دهد تا اندام‌های شکمی را از نظر علائم سرطان ارزیابی کند.
لاپاراتومی: یک روش جراحی که در آن یک برش در دیواره شکم ایجاد می‌شود تا پزشک بتواند اندام‌های شکم را از نظر علائم سرطان بررسی کند.

مراحل سرطان روده کوچک چیست؟

مرحله‌بندی سرطان می‌تواند اطلاعاتی در مورد اندازه تومور، محل قرارگیری و گسترش (متاستاز) آن ارائه دهد. آزمایش‌ها و روش‌های مرحله‌بندی سرطان روده کوچک معمولاً در حین تشخیص انجام می‌شوند.

نوع سرطان روده کوچک (تومور کارسینوئید، آدنوکارسینوم، سارکوم یا لنفوم) تعیین کننده سیستم مرحله بندی است که پزشک استفاده می‌کند.

راه‌های درمان سرطان روده کوچک چیست؟

درمانی که دریافت می‌کنید به نوع سرطان، مرحله آن، محل قرارگیری تومور و حتی ویژگی‌های سلول‌های داخل تومور بستگی دارد. ترجیحات همچنین تصمیمات درمانی را راهنمایی می‌کند.

عمل جراحی

جراحی رایج‌ترین درمان سرطان روده کوچک است. جراحی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

رزکسیون: جراحی برای برداشتن تمام یا بخشی از اندامی حاوی سرطان. پزشک ممکن است بخش‌هایی از روده کوچک و اندام های مجاور را بردارد (اگر سرطان گسترش یافته باشد). پس از آن، آنها ممکن است آناستوموز (به هم پیوستن انتهای بریده شده روده) را انجام دهند. پزشک ممکن است غدد لنفاوی نزدیک روده کوچک را برای آزمایش نشانه‌های گسترش سرطان از بین ببرد.
بای پس: جراحی برای اجازه دادن به غذا در روده کوچک (بای پس) توموری که روده را مسدود می‌کند، اما نمی‌توان آن را خارج کرد.

شیمی درمانی

شیمی درمانی از داروها برای توقف رشد سلول‌‌های سرطانی استفاده می‌کند، یا از طریق کشتن سلول‌ها یا با جلوگیری از تقسیم آنها. بسته به درمان شیمی‌درمانی، داروها ممکن است سلول‌های سرطانی را در قسمت خاصی از بدن هدف قرار دهند (شیمی درمانی منطقه‌ای) یا سلول‌های سرطانی را در سراسر بدن از بین ببرند (شیمی درمانی سیستمیک).

پزشک ممکن است شیمی درمانی را پس از جراحی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی مانده تجویز کند (درمان کمکی). اگر سرطان متاستاز داده باشد، ممکن است شیمی درمانی سیستمیک دریافت کنید.

پرتو درمانی

پرتودرمانی از اشعه ایکس پرانرژی یا انواع دیگر پرتوها برای کشتن سلول های سرطانی یا جلوگیری از رشد آنها استفاده می‌کند. اگر سرطان با جراحی قابل برداشتن نباشد، ممکن است پزشک رادیواکتیو را توصیه کند. پرتودرمانی همچنین ممکن است بخشی از درمان برای کمک به تسکین علائم باشد. گاهی اوقات، پرتودرمانی در کنار شیمی درمانی پس از جراحی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی مانده انجام می‌شود.

آنالوگ‌های سوماتواستاتین

پزشک ممکن است آنالوگ‌های سوماتوستاتین را برای درمان تومورهای کارسینوئید روده کوچک توصیه کند. این داروها بدن را از تولید بیش از حد هورمون بازمی‌دارند. به نوبه خود، آنها می‌توانند علائم را کاهش دهند و به کنترل بیماری کمک کنند. نمونه‌هایی از آنالوگ‌های سوماتواستاتین شامل لانروتید و اکتروتید است.

تحقیقات بیشتری برای درک مزایای استفاده از پرتودرمانی با شیمی درمانی پس از جراحی برای سرطان روده کوچک مورد نیاز است.

درمان هدفمند

درمان‌های هدفمند نقاط ضعف سلول‌های سرطانی را شناسایی کرده و از این نقاط ضعف برای از بین بردن آنها استفاده می‌کنند. محققان در حال حاضر در حال مطالعه درمان‌های هدفمند هستند که ممکن است به درمان آدنوکارسینوم، GIST و لنفوم کمک کند.

ایمونوتراپی

ایمونوتراپی سیستم ایمنی را تقویت می‌کند بنابراین بهتر می‌تواند با سلول‌های سرطانی مبارزه کند. سیستم ایمنی بدن به طور طبیعی با سلول‌های غیرطبیعی و مهاجمان بدنی خطرناک مانند میکروب‌ها مبارزه کند. متأسفانه، سلول‌های سرطانی گاهی اوقات می‌توانند از سیستم دفاعی سیستم ایمنی عبور کنند. ایمونوتراپی تشخیص سلول‌های سرطانی و تخریب آنها را برای سیستم ایمنی را آسان‌تر می‌کند.

بسته به نوع جهش‌های ژنی در تومور، پزشک ممکن است ایمونوتراپی را توصیه کند.