لحظه تشخیص سرطان یکی از شوک آورترین لحظات زندگی در بیماران مبتلا به انواع سرطان است. اکثر سرطان‌ها علائمی دارند که به موجب آن‌ها بیمار اقدام به انجام آزمایشات سرطان می‌کند. برخی از سرطان‌ها در مراحل اولیه هیچ گونه نشانه‌ای ندارند و تشخیص آن‌ها معمولا اتفاقی و یا بر اثر مراجعه افراد برای تشخیص دیگر بیماری‌ها است. در این مقاله تمام آزمایش‌هایی که برای تشخیص سرطان انجام می‌شوند را مورد بررسی قرار خواهیم داد و کاربرد هر آزمایش را ذکر خواهیم کرد. برای آشنایی با انواع آزمایش‌های تشخیصی سرطان و کاربرد آن‌ها تا آخر این مقاله، همراه ما باشید.
آزمایشات تشخیصی سرطان چیست؟
آزمایشات تشخیصی سرطان، شامل مجموعه‌ای از روش‌ها و آزمون‌هایی هستند که برای تشخیص، تعیین مراحل، پیش‌بینی و پیگیری درمان سرطان استفاده می‌شوند. این آزمایشات، شامل فرآیندهای مختلفی مانند آزمون‌های تصویربرداری مثل توموگرافی کامپیوتری (CT Scan)، مغناطیس‌نگاری هسته‌ای (MRI) و سونوگرافی، آزمایشات خونی مانند آزمایش CBC (Complete Blood Count) و آزمایشات بیوشیمیایی، آزمایشات پاتولوژی برای بررسی نمونه‌های بافتی، آزمایشات ژنتیکی برای تشخیص تغییرات ژنتیکی مرتبط با سرطان و آزمایشات مولکولی برای تشخیص مارکرهای مختلف سرطانی می‌باشند. این آزمایشات، کمک می‌کنند تا پزشکان و متخصصان بهترین راهکارهای درمانی را برای هر بیمار تعیین کنند و نتایج درمان را ارزیابی کنند.
سرطان چیست؟
سرطان یک بیماری است که ناشی از انحراف در رشد و تقسیم نامنظم سلول‌های بدن است. در عملکرد طبیعی بدن، سلول‌ها به صورت منظم تقسیم می‌شوند و جای خود را در بافت‌های مختلف بدن حفظ می‌کنند. اما در صورت وقوع تغییراتی در ژنتیک سلول‌ها، کنترل روند تقسیم سلولی و مرگ سلولی بهم می‌ریزد و به جای مرگ سلولی به صورت طبیعی سلول‌ها به طور نامنظم تقسیم می‌شوند. این تغییرات در نهایت باعث ایجاد توده‌های غیرطبیعی یا تومورها در بدن می‌شود که به عنوان سرطان شناخته می‌شوند. سرطان می‌تواند در انواع مختلف ظاهر شود و به قسمت‌های مختلف بدن از جمله بافت‌ها، عضلات، استخوان‌ها، اعضای داخلی و سیستم‌های مختلف بدن تأثیر بگذارد. اگر سرطان پیشرونده، نادیده گرفته شود، ممکن است به سایر بخش‌های بدن منتقل شده و خطرناک‌تر می‌شود.
انواع آزمایشات تشخیصی سرطان
آزمایش‌های تشخیصی برای سرطان انواع مختلفی دارند که هرکدام روش انجام و کاربرد خاصی دارند. این آزمایش‌ها به دو دسته کلی آزمایشات تصویربرداری و آزمایشات آزمایشگاهی تقسیم‌بندی می‌شود. در ادامه به صورت کامل این دو روش آزمایشی را بررسی خواهیم کرد.
آزمایشات آزمایشگاهی برای تشخیص سرطان
سطح بالا یا پایین برخی از مواد در بدن می‌تواند نشانه سرطان باشد؛ با این حال، نتایج غیرطبیعی آزمایشگاهی نشانه مطمئنی از سرطان نیست. نتایج این آزمایشات، همراه با نتایج سایر آزمایش‌ها مانند بیوپسی و تصویربرداری به تشخیص و کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرطان فرد استفاده کمک می‌کند. در ادامه انواع مختلف این آزمایشات و کاربردهای آن را ذکر خواهیم کرد که عبارت‌اند از:
- آزمایش شیمی خون
- شمارش کامل خون (CBC)
- تجزیه و تحلیل سیتوژنتیک
- ایمونوفنوتایپینگ
- بیوپسی مایع
- سیتولوژی خلط
- آزمایشات نشانگر تومور
- آزمایش ادرار
- سیتولوژی ادرار
آزمایش خون
آزمایش خون، مقدار مواد خاصی را که توسط اندام‌ها و بافت‌های بدن در خون آزاد می‌شود، اندازه گیری می‌کند. این مواد شامل متابولیت ها، الکترولیت‌ها، چربی ها، قندها و پروتئین‌ها و آنزیم‌ها هستند. این آزمایش، اطلاعات مهمی در مورد عملکرد کلیه‌ها، کبد و سایر اندام‌های بدن می‌دهد. سطح بالا یا پایین برخی از مواد در خون می‌تواند نشانه بیماری یا عوارض جانبی درمان باشد. این آزمایش برای تشخیص سرطان‌های زیر به کار می‌رود:
بیشتر بخوانید: آیا سرطان در آزمایش خون مشخص می‌شود؟
- سرطان پروستات
- سرطان سینه
- سرطان ریه
- سرطان کبد
- سرطان کلیه
- سرطان سیستم لنفاوی
- سرطان پانکراس
- سرطان معده
- سرطان روده بزرگ
- سرطان خون مانند لوسمی و لنفوم
شمارش کامل خون (CBC)
CBC، تعداد گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها را در خون اندازه گیری می‌کند. همچنین میزان هموگلوبین (پروتئینی که اکسیژن را حمل می‌کند) در خون و مقدار خون که از گلبول‌های قرمز (هماتوکریت) تشکیل شده است را اندازه گیری می‌کند. این آزمایش، می‌تواند به تشخیص برخی سرطان ها، به ویژه سرطان خون کمک کند. همچنین برای نظارت بر سلامت در حین و پس از درمان استفاده می‌شود. از این آزمایش برای تشخیص سرطان‌های زیر استفاده می‌شود:
- لوسمی (سرطان سلول‌های خون)
- لنفوم (سرطان سلول‌های سیستم لنفاوی)
- سرطان‌های مغز استخوان
- سرطان کبد (ممکن است نشانگر آسیب به سلول‌های خونی باشد)
- سرطان کلیه (ممکن است نشانگر آسیب به سلول‌های خونی باشد)
- سرطان مغزی (مانند لنفوم مغزی)
- سرطان پانکراس (ممکن است نشانگر آسیب به سلول‌های خونی باشد)
بیشتر بخوانید: هموگلوبین پایین و سرطان: کم خونی نشانه سرطان است؟
تجزیه و تحلیل سیتوژنتیک
تجزیه و تحلیل سیتوژنتیک، ممکن است برای کمک به تشخیص سرطان، برنامه ریزی برای درمان، یا یافتن اینکه درمان چقدر مفید بوده است، استفاده می‌شود. این آزمایش، به دنبال تغییرات در کروموزوم‌ها در نمونه‌های بافت، خون، مغز استخوان یا مایع آمنیوتیک است. تغییرات کروموزوم ممکن است شامل کروموزوم‌های شکسته، از دست رفته، بازآرایی یا کروموزوم‌های اضافی باشد. تغییرات در برخی از کروموزوم‌ها ممکن است نشانه یک بیماری ژنتیکی یا برخی از انواع سرطان باشد که عبارت‌اند از:
- لوسمی (سرطان سلول‌های خون)
- لنفوم (سرطان سلول‌های سیستم لنفاوی)
- سرطان سلول‌های مغز و سیستم عصبی مرکزی
- سرطان میلوما (سرطان سلول‌های مغز و سیستم عصبی مرکزی)
- سرطان مغز و سیستم عصبی مرکزی (مانند گلیوبلاستوما)
- سرطان کبد (ممکن است تغییرات سیتوژنتیکی ارتباط دارد)
- سرطان کلیه (ممکن است تغییرات سیتوژنتیکی ارتباط دارد)
ایمونوفنوتایپینگ
ایمونوفنوتایپ از آنتی بادی‌ها برای شناسایی سلول‌ها بر اساس انواع آنتی ژن‌ها یا نشانگرهای روی سطح سلول‌ها استفاده می‌کند. اغلب بر روی نمونه‌های خون یا مغز استخوان انجام می‌شود، اما ممکن است بر روی سایر مایعات بدن یا نمونه‌های بافتی نیز انجام شود. این آزمایش به تشخیص، مرحله‌بندی و نظارت بر سرطان‌های خون و سایر اختلالات خونی مانند لوسمی ها، لنفوم ها، سندرم‌های میلودیسپلاستیک و اختلالات میلوپرولیفراتیو کمک می‌کند. سرطان‌هایی که توسط این آزمایش تشخیص داده می‌شوند عبارت‌اند از:
- لوسمی (سرطان سلول‌های خون)
- لنفوم (سرطان سلول‌های سیستم لنفاوی)
- سرطان مغز و سیستم عصبی مرکزی
- سرطان کلیه (ممکن است نشانگر آسیب به سلول‌های خونی باشد)
- سرطان پروستات
- سرطان سینه
- سرطان ریه
- سرطان مثانه
- سرطان معده
- سرطان پانکراس
- سرطان روده بزرگ
بیوپسی مایع
بیوپسی مایع، آزمایشی است که بر روی نمونه خون انجام می‌شود تا سلول‌های سرطانی یا تکه‌هایی از DNA سلول‌های تومور که گاهی در خون آزاد می‌شوند را جستجو کند. این آزمایش، ممکن است به یافتن سرطان در مراحل اولیه کمک کند. همچنین ممکن است برای کمک به برنامه ریزی درمان یا برای اطلاع از اینکه درمان چقدر خوب کار می‌کند یا اینکه آیا سرطان عود کرده است استفاده شود. بیوپسی مایع برای تشخیص سرطان‌های زیر مورد استفاده قرار می‌گیرد که عبارت‌اند از:
- سرطان ریه
- سرطان پروستات
- سرطان سینه
- سرطان کلیه
- سرطان کبد
- سرطان معده
- سرطان روده بزرگ
- سرطان مثانه
- سرطان سرطان مغز و سیستم عصبی مرکزی
سیتولوژی خلط
سیتولوژی خلط، به بررسی سلول‌های غیر طبیعی در خلط می‌پردازد که مخاط و سایر موادی است که از ریه‌ها با سرفه خارج می‌شوند. سیتولوژی خلط می‌تواند به تشخیص برخی سرطان‌ها کمک کند که عبارت‌اند از:
- سرطان ریه
- سرطان حنجره
- سرطان قاعده زبان
- سرطان تنفسی فوقانی (مانند سرطان برونش و تراشه برانشی)
- سرطان تنفسی پایینی (مانند سرطان ریه و تراشه ریه)
- سرطان بیرونی بینی و جیوه‌های پارانازال
- سرطان پروستات (در برخی موارد تجمع سلول‌های سرطانی در خلط پروستات)
- سرطان معده (در برخی موارد تجمع سلول‌های سرطانی در خلط معده)
آزمایشات نشانگر تومور
آزمایش نشانگرهای تومور، موادی را که توسط سلول‌های سرطانی یا سایر سلول‌های بدن در پاسخ به سرطان تولید می‌شود، اندازه گیری می‌کند. بیشتر تومور مارکرها، هم توسط سلول‌های طبیعی و هم سلول‌های سرطانی ساخته می‌شود، اما در سطوح بسیار بالاتری توسط سلول‌های سرطانی تولید می‌شوند. این آزمایشات را می‌توان برای کمک به تشخیص سرطان، تصمیم گیری در مورد درمان، اندازه گیری میزان موثر بودن درمان و مشاهده علائم بازگشت سرطان استفاده کرد. سرطان‌هایی که توسط آن تشخیص داده می‌شوند عبارت‌اند از:
- سرطان پستان (نشانگر تومور CA ۱۵-۳ و CA ۲۷.۲۹)
- سرطان تخمدان (نشانگر تومور CA ۱۲۵)
- سرطان رحم (نشانگر تومور CA ۱۲۵)
- سرطان ریه (نشانگر تومور CYFRA ۲۱-۱ و NSE)
- سرطان کبد (نشانگر تومور AFP و CA ۱۹-۹)
- سرطان کولورکتال (نشانگر تومور CEA)
- سرطان پروستات (نشانگر تومور PSA)
- سرطان مثانه (نشانگر تومور CA ۱۵-۳)
- سرطان معده (نشانگر تومور CA ۷۲-۴ و CEA)
- سرطان پانکراس (نشانگر تومور CA ۱۹-۹)
آزمایش ادرار
آزمایش ادرار، رنگ ادرار و محتویات آن مانند قند، پروتئین، گلبول‌های قرمز و گلبول‌های سفید را اندازه گیری می‌کند. آنالیز ادرار می‌تواند به تشخیص سرطان‌هایی که در ادامه نام می‌بریم کمک کند، این سرطان‌ها عبارت‌اند از:
- سرطان مثانه
- سرطان کلیه
- سرطان پروستات
- سرطان سیستم تناسلی (مانند سرطان اندام تناسلی مردانه و زنانه)
- سرطان معده
- سرطان ریه
- سرطان کبد
- سرطان پانکراس
- سرطان روده بزرگ
- سرطان مثانه و کلیه (به‌طور همزمان)
سیتولوژی ادرار
سیتولوژی ادرار، با جستجوی سلول‌های غیرطبیعی که از دستگاه ادراری به داخل ادرار ریخته شده اند، بیماری را پیدا می‌کند. سیتولوژی ادرار به تشخیص سرطان کلیه، سرطان مثانه و سرطان‌های نادر اوروتلیال کمک می‌کند. پس از درمان سرطان، برای مشاهده علائم بازگشت سرطان استفاده می‌شود. انواع سرطانی که توسط آن تشخیص داده می‌شوند عبارت‌اند از:
- سرطان مثانه
- سرطان کلیه
- سرطان ادرار و اعضای سیستم ادراری
- سرطان پروستات
- سرطان سیستم تناسلی (مانند سرطان اندام تناسلی مردانه و زنانه)
- سرطان سرطان روده بزرگ
آزمایشات تصویربرداری مورد استفاده در سرطان
آزمایشات تصویربرداری، تصاویری از نواحی داخل بدن ایجاد می‌کنند که به پزشک برای تشخیص وجود یا عدم وجود سرطان کمک می‌کند. این آزمایشات عبارت‌اند از:
- سی تی اسکن
- ام آر آی
- اسکن هسته‌ای
- اسکن استخوان
- اسکن PET
- سونوگرافی
- اشعه ایکس
- بیوپسی
سی تی اسکن
سی تی اسکن از یک دستگاه اشعه ایکس متصل به کامپیوتر برای گرفتن یک سری عکس از اندام‌های شما از زوایای مختلف استفاده می‌کند. این تصاویر برای ایجاد تصاویر سه بعدی دقیق از داخل بدن استفاده می‌شوند. گاهی اوقات، ممکن است قبل از انجام اسکن، رنگ یا مواد دیگری به صورت خوراکی یا از طریق تزریق وارد رگ بیمار شود. این مواد کمک می‌کنند که نواحی خاصی از بدن برای تصویربرداری سی تی اسکن آماده شوند. در طول سی‌تی‌اسکن، فرد روی میزی که در یک اسکنر قرار می‌گیرد، بی‌حرکت دراز می‌کشد. دستگاه سی تی در اطراف شما حرکت می‌کند و عکس می‌گیرد. این روش به تشخیص برخی سرطان‌ها کمک می‌کند که عبارت‌اند از:
- سرطان ریه
- سرطان کبد
- سرطان کلیه
- سرطان معده
- سرطان مری
- سرطان پانکراس
- سرطان روده بزرگ
- سرطان پروستات
- سرطان سیستم تناسلی (مانند سرطان تخمدان و سرطان رحم)
- سرطان مثانه
ام آر آی
MRI، از یک آهنربای قدرتمند و امواج رادیویی برای گرفتن عکس از بدن استفاده می‌کند. هنگامی که فرد، MRI انجام می‌دهد، بی‌حرکت بر روی میزی دراز می‌کشد که به داخل محفظه بلندی که قسمتی یا تمام بدن را احاطه کرده است، وارد می‌شود. دستگاه‌ام آر آی، صداهای بلند و ضربان ریتمیک تولید می‌کند. گاهی اوقات، ممکن است قبل یا در طول معاینه ام آر آی، رنگ خاصی به رگ بیمار تزریق شود. این رنگ که ماده حاجب نامیده می‌شود، می‌تواند تومورها را در تصاویر روشن‌تر نشان دهد. این روش برخی سرطان‌ها را تشخیص می‌دهد، این سرطان‌ها عبارت‌اند از:
سرطان مغزی (مانند گلیوبلاستوما و متاستازهای مغزی)
- سرطان ریه
- سرطان کبد
- سرطان کلیه
- سرطان پروستات
- سرطان سیستم تناسلی (مانند سرطان تخمدان و سرطان رحم)
- سرطان سیستم گوارشی (مانند سرطان معده و سرطان روده بزرگ)
- سرطان بافت نرم (مانند سرطان بافت نرم اندام‌ها و آنژوسارکوماها)
- سرطان استخوان (مانند سارکوماهای استخوان و متاستازهای استخوانی)
- سرطان پانکراس
اسکن هسته‌ای
اسکن هسته‌ای از مواد رادیواکتیو برای گرفتن عکس از داخل بدن استفاده می‌کند. این نوع اسکن را می‌توان اسکن رادیونوکلئید نیز نامید. قبل از این اسکن، مقدار کمی از مواد رادیواکتیو تزریق می‌شود که گاهی اوقات به آن ردیاب می‌گویند. این مواد از طریق جریان خون، جریان می‌یابد و در استخوان‌ها یا اندام‌های خاصی جمع می‌شود. در طول اسکن، فرد، روی میز دراز می‌کشد در حالی که دستگاهی به نام اسکنر، رادیواکتیویته بدن او را تشخیص داده و اندازه‌گیری می‌کند و تصاویری از استخوان‌ها یا اندام‌ها را بر روی صفحه کامپیوتر ایجاد می‌کند.
پس از اسکن، مواد رادیواکتیو در بدن فرد، به مرور زمان خاصیت رادیواکتیویته خود را از دست خواهد داد. همچنین ممکن است از طریق ادرار یا مدفوع از بدن خارج شود. از این روش برای تشخیص سرطان‌های زیر استفاده می‌شود:
- سرطان مثانه
- سرطان کلیه
- سرطان تیروئید
- سرطان استخوان
- سرطان پروستات
- سرطان لنفوم
- سرطان کبد
- سرطان ریه
- سرطان مغزی
- سرطان متاستاز
اسکن استخوان
اسکن استخوان، نوعی اسکن هسته‌ای است که برای بررسی نواحی غیر طبیعی یا آسیب در استخوان‌ها انجام می‌شود. این اسکن، ممکن است برای تشخیص سرطان استخوان یا کشف اینکه آیا سرطان از نقاط دیگر بدن به استخوان‌ها گسترش یافته است (به نام تومورهای استخوانی متاستاتیک) استفاده شود. قبل از این آزمایش، مقدار بسیار کمی از مواد رادیواکتیو به رگ بیمار تزریق می‌شود. همانطور که در خون حرکت می‌کند، مواد در نواحی غیر طبیعی استخوان جمع می‌شوند. مناطقی که مواد در آن جمع‌آوری می‌شوند در تصاویر مشخص شده توسط یک اسکنر خاص نشان داده می‌شوند. به این مناطق، نقاط داغ می‌گویند و از آن برای تشخیص سرطان‌هایی که در زیر نام می‌بریم استفاده می‌شود:
- سرطان پستان
- سرطان پروستات
- سرطان ریه
- سرطان کلیه
- سرطان تیروئید
- سرطان لنفوم
- سرطان متاستاز به استخوان
- سارکوماهای استخوانی (سرطان‌های بافت نرم استخوان)
اسکن PET
اسکن PET نیز نوعی اسکن هسته‌ای است که تصاویر سه بعدی دقیقی از نواحی داخل بدن می‌سازد. قبل از اسکن، یک ردیاب به نام گلوکز رادیواکتیو تزریق می‌شود. در طول اسکن، بیمار روی میزی که از طریق اسکنر به جلو و عقب حرکت می‌کند، بی‌حرکت دراز می‌کشد. از آنجایی که سلول‌های سرطانی معمولاً گلوکز بیشتری نسبت به سلول‌های سالم مصرف می‌کنند، می‌توان از این تصاویر برای یافتن سرطان در بدن استفاده کرد که عبرات‌اند از:
- سرطان پستان
- سرطان ریه
- سرطان پروستات
- سرطان کبد
- سرطان کلیه
- سرطان تیروئید
- سرطان مثانه
- سرطان مغزی
- سرطان مری
- سرطان لنفوم
سونوگرافی
در معاینه اولتراسوند از امواج صوتی با انرژی بالا استفاده می‌شود که افراد قادر به شنیدن آن‌ها نیستند. امواج صوتی از بافت‌های داخل بدن منعکس می‌شوند و یک کامپیوتر از این پژواک‌ها برای ایجاد تصاویری از نواحی داخل بدن استفاده می‌کند. در طول معاینه اولتراسوند، بیمار روی یک میز دراز می‌کشد، در حالی که یک تکنسین به آرامی وسیله‌ای به نام مبدل را که امواج صوتی پرانرژی ایجاد می‌کند، روی پوست قسمتی از بدن که در حال بررسی است حرکت می‌دهد. مبدل با یک ژل گرم پوشیده شده است که به آن کمک می‌کند روی پوست سر بخورد. از سونوگرافی برای تشخیص سرطان‌های مختلفی استفاده می‌شود که عبارت‌اند از:
- سرطان پستان
- سرطان تیروئید
- سرطان رحم
- سرطان تخمدان
- سرطان ریه
- سرطان کبد
- سرطان کلیه
- سرطان مثانه
- سرطان پروستات
- سرطان دهانه رحم (سرویکس)
اشعه ایکس
اشعه ایکس از دوزهای کم تابش برای ایجاد تصاویر درون بدن استفاده می‌کند. تکنسین اشعه ایکس بیمار را در موقعیت قرار می‌دهد و پرتو اشعه ایکس را به قسمت صحیح بدن او هدایت می‌کند. در حالی که تصاویر گرفته می‌شوند، بیمار باید خیلی بی‌حرکت بماند و لازم است که نفس خود را برای یک یا دو ثانیه حبس کند. سرطان‌هایی که توسط اشعه‌ایم قابل تشخیص هستند عبارت‌اند از:
- سرطان ریه
- سرطان استخوان
- سرطان پستان
- سرطان معده
- سرطان رحم
- سرطان پروستات
- سرطان کبد
- سرطان کلیه
- سرطان معده
- سرطان مری
بیوپسی
در بیشتر موارد، پزشکان برای اطمینان از ابتلای شما به سرطان نیاز به بیوپسی دارند. بیوپسی روشی است که در آن پزشک نمونه‌ای از بافت غیر طبیعی را برمی دارد، پاتولوژیست به بافت زیر میکروسکوپ نگاه می‌کند و آزمایش‌های دیگری را روی سلول‌های نمونه انجام می‌دهد. پاتولوژیست یافته‌ها را در یک گزارش پاتولوژی توصیف می‌کند که حاوی جزئیاتی در مورد تشخیص سرطان است. اطلاعات موجود در گزارش‌های آسیب‌شناسی، می‌تواند تعیین نوع درمان را مشخص کند. سرطان‌هایی که از بیوپسی برای تشخیص آن‌ها استفاده می‌شود عبارت‌اند از:
- سرطان‌ها (مثل سرطان پیشرفته پستان، سرطان ریه، سرطان پروستات، سرطان کبد، سرطان کلیوی، سرطان پوست و غیره)
- بیماری‌های خونی (مثل لنفوم، لوسمی، میلوم)
- بیماری‌های مزمن کبدی (مثل کبد چرب، کریروز کبدی)
- بیماری‌های ریه (مثل آسم، برونشیت، سارکوئیدوز)
- بیماری‌های کلیوی (مثل نارسایی کلیوی، گرانولوماتوز نفروتیک)
- بیماری‌های عضلانی و اسکلتی (مثل التهاب عضله، التهاب مفصل)
- بیماری‌های پوستی (مثل دیسکوئید لوپوس، سردی ریزوئید)
- بیماری‌های عفونی (مثل توبرکلوز، شیگلا، سیفلیس)
- بیماری‌های عروقی (مثل آترواسکلروز، ورم مغزی)
روش‌های انجام بیوپسی
روش‌های مختلفی برای انجام بیوپسی وجود دارند که عبارت‌اند از:
- با سوزن: پزشک از سوزن برای خارج کردن بافت یا مایع استفاده می‌کند. این روش برای آسپیراسیون مغز استخوان، ضربه‌های ستون فقرات و برخی نمونه برداری از سینه، پروستات و کبد استفاده می‌شود.
- با آندوسکوپی: پزشک، یک لوله نازک به نام آندوسکوپ را از طریق مختلف وارد بدن می‌کند. پزشک می‌تواند بخشی یا تمام بافت غیر طبیعی را از طریق آندوسکوپ خارج کند. نمونه‌هایی از معاینات آندوسکوپی عبارت‌اند از:
- کولونوسکوپی که معاینه کولون و رکتوم است. در این نوع معاینه، آندوسکوپ از مقعد عبور می‌کند.
- برونکوسکوپی که معاینه نای، برونش و ریه است. در این نوع معاینه، آندوسکوپ از دهان یا بینی عبور می‌کند و از گلو پایین می‌رود.
- جراحی که در آن، جراح ناحیه‌ای از سلول‌های غیرطبیعی را در حین عمل برمی دارد. در بیوپسی اکسیزیونال، جراح کل ناحیه سلول‌های غیرطبیعی را برمی‌دارد. اغلب برخی از بافت‌های طبیعی اطراف این سلول‌ها نیز در این روش، برداشته می‌شود. در بیوپسی برشی، جراح فقط بخشی از ناحیه غیر طبیعی را برمی دارد.
کلام پایانی
در دنیای پیشرفته علم و پزشکی امروز، آزمایشات تشخیصی سرطان به عنوان یک نور روشن به آینده درمان و بهبودی شناخته می‌شوند. همچنان که تکنولوژی پیشرفته‌تر می‌شود، امیدواریم که تشخیص زمان‌بندی، دقیق و قابل‌اعتماد برای سرطان‌ها به یک واقعیت قوی و بدیهی تبدیل شود. در این مقاله، تلاش کردیم تمام این آزمایشات را به صورت دقیق و تخصصی معرفی کرده و کاربرد هرکدام را ذکر کنیم. انتظار می‌رود با مطالعه این مقاله پاسخ تمام سوال‌های ذهنی خود رسیده باشید.
سوالات متداول
آیا آزمایشات تشخیصی سرطان دردناک هستند؟
آزمایشات تشخیصی سرطان مانند آزمایش‌های خونی یا تصویربرداری، معمولاً دردناک نیستند. اما برخی آزمایشات ممکن است در برخی نواحی ایجاد درد و ناراحتی کنند.
آیا آزمایشات تشخیصی سرطان عوارض دارند؟
برخی آزمایشات، ممکن است خطراتی مانند خطر عفونت، خونریزی یا آسیب به بافت داشته باشند. اما ریسک‌ها معمولاً با سودهای تشخیصی آزمایش مقایسه می‌شوند و توسط پزشک مورد بررسی قرار می‌گیرند.
